Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα … και εν αυτώ πλήθος ανθέων μεσημβριάνθεμου … με τις μέλισσες να κολυμπούν στα «κύπελλά» του

Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα … και εν αυτώ πλήθος ανθέων μεσημβριάνθεμου … με τις μέλισσες να κολυμπούν στα «κύπελλά» του.

Σύμφωνα με το σάιτ horomidis.gr, το Μεσημβριάνθεμο (Carpobrotus edulis), κοινώς Μπούζι (δεν γνωρίζουμε αν είχε κάποια άλλη κοινή ονομασία στον τόπο μας όπου απαντάται από παλιά σαν καλλωπιστικό), είναι ένα γένος ανθοφόρων φυτών, ενδημικό της Νότιας Αφρικής, μέλος της οικογένειας των Aizoaceae. Πολλά γένη και είδη της οικογένειας Aizoaceae αναφέρονται με το κοινό όνομα “Μπούζι” και έχουν κοινά χαρακτηριστικά την παρατεταμένη διάρκεια ανθοφορίας τους και τα μεγάλα άνθη τους που παραμένουν ανοικτά μόνο με το φως του ήλιου!

Η γενική ονομασία «Mesembryanthemum» προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «μεσημβρία» = μεσημέρι και «άνθεμον» = λουλούδι. Η ονομασία του γένους είναι μια αναφορά στα άνθη που ανοίγουν μόνο όταν υπάρχει έντονη ηλιοφάνεια, δηλαδή συνήθως το μεσημέρι. Το όνομα της οικογένειας «Aizoazeae», προέρχεται από την ελληνική λέξη «aizoon» = αείζωον (ζει αιώνια) και περιγράφει την ευρωστία και την αντοχή του φυτού.

Το μακρόστενο Μπούζι είναι αειθαλές, έρπον παχύφυτο γρήγορης ανάπτυξης με μεγάλα, σαρκώδη, μακρόστενα, γυαλιστερά, πράσινα φύλλα και άνθη υπόλευκου, κίτρινου ή φούξια – μωβ χρώματος (ανάλογα με την ποικιλία). Φτάνει σε ύψος τα 0,1- 0,2μ. και η μέγιστη διάμετρός του είναι 0,5- 0,6μ. Είναι κατάλληλο για εδαφοκάλυψη και για βραχόκηπους. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμά του είναι ότι τα άνθη του ακολουθούν την πορεία του ήλιου, ενώ ανοίγουν κατά τη διάρκεια της μέρας και κλείνουν τη νύχτα.

Εδώ στα χαμηλά (εμείς το φωτογραφήσαμε στη Νικιάνα Λευκάδας) ανθίζει πάντα κοντά στο Πάσχα και η ανθοφορία του διαρκεί μέχρι το φθινόπωρο.

Πολλαπλασιάζεται εύκολα με μοσχεύματα και παραφυάδες. Είναι φυτό που αντέχει χωρίς καθόλου νερό για μεγάλα χρονικά διαστήματα, γι’ αυτό είναι κατάλληλο για ξηροθερμικές περιοχές και ηλιόλουστες θέσεις, ενώ αντέχει και στην αλμύρα της θάλασσας (φύεται και μόνο του κοντά σε παραλίες). Καλύπτει πανεύκολα κάθε έδαφος (ακόμη και πετρώδες).

Σε κάποια άλλα σάιτ διαβάσαμε να του γίνεται κριτική καθόσον είναι ιδιαίτερα χωροκατακτητικό και εξαπλώνεται ταχύτατα σε βάρος των αυτοφυών ειδών, όπως στις αμμώδεις παραλίες, που πολλές φορές φύονται μικρά αλλά πολύ σημαντικά και ιδιαίτερα σπάνια φυτά.