Θέση-άποψη για το ενδεχόμενο σύναψης Προγραμματικής Σύμβασης με την εταιρία ΕΥΔΑΠ Νήσων, για διαχείριση των υδάτων
Του Παναγιώτη Κονιδάρη*
Η ΕΥΔΑΠ Νήσων είναι μια θυγατρική εταιρία της ΕΥΔΑΠ που υποτίθεται ότι θα στηθεί για να αναλάβει την διαχείριση όλων των υδάτινων πόρων και την εξυπηρέτηση της υδροδότησης των νησιών, καθώς και την διαχείριση των αποχετευτικών συστημάτων. Η ανεπίσημη πρότασή της προς τον Δήμο Μεγανησίου για την σύναψη προγραμματικής σύμβασης, όπως έγινε και με την περίπτωση όλων των νησιωτικών Δήμων, μεταξύ αυτών και του Δήμου Λευκάδας, έρχεται σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης, πράγμα που προβληματίζει. Από θέση αρχής και μόνο είμαι κατηγορηματικά αντίθετος σε οποιαδήποτε μορφή εκχώρησης της διαχείρισης των υδάτινων πόρων σε ιδιωτικά κεφάλαια. Ειδικότερα όμως για το Μεγανήσι υπάρχει μια σειρά επιχειρημάτων που θα ήθελα να εκθέσω αναλυτικότερα.
– Η ΕΥΔΑΠ (και η ΕΥΔΘ) αυτή τη στιγμή είναι εν μέρει κρατική (στο 61%). Το υπόλοιπο κομμάτι ανήκει στην ΑΤΕ (10%) και σε ιδιώτες. Σύμφωνα όμως με τις εξαγγελίες του Υπουργού Οικονομικών από τον Ιούνιο του 2010 ο στόχος είναι η ιδιωτικοποίησή της. Στην λίστα των εταιριών που πρόκειται να ιδιωτικοποιηθούν ή να δοθούν σε στρατηγικό επενδυτή (και η οποία έχει διαρρεύσει στα ΜΜΕ), βρίσκεται πάνω-πάνω. Αν σε μια κρατική εταιρία μπορεί κανείς να έχει κάποια εμπιστοσύνη (αφού λογοδοτεί στους πολίτες), σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει κάτι τέτοιο με μια ιδιωτική.
– Το σχέδιο της σύμβασης προβλέπει τα εξής για τους Δήμους:
– Η ΕΥΔΑΠ ΝΗΣΩΝ Α.Ε. θα ασκεί τα καθήκοντα Προϊσταμένης Αρχής, Διευθύνουσας, και Επιβλέπουσας Υπηρεσίας για την κατασκευή κάθε έργου υποδομής για τα οποία
– Οι συμβαλλόμενοι Ο.Τ.Α. είναι Κύριοι των Έργων και χρηματοδοτούμενοι για την εκτέλεση τους.
– Οι συμβαλλόμενοι Ο.Τ.Α. αναλαμβάνουν την υποχρέωση να παραχωρούν στην ΕΥΔΑΠ ΝΗΣΩΝ Α.Ε. καθ’ όλην την διάρκεια της σύμβασης την χρήση οικοπέδων κατάλληλων κατά θέση και έκταση για την τοποθέτηση των πάσης φύσεως αναγκαίων εγκαταστάσεων για την υλοποίηση του αντικειμένου της παρούσης (ενδεικτικά μονάδες αφαλάτωσης, εγκαταστάσεις Ε.Ε.Λ. )
– Οι συμβαλλόμενοι Ο.Τ.Α υποχρεούνται να παραχωρούν στην ΕΥΔΑΠ ΝΗΣΩΝ Α.Ε. την χρήση υφισταμένων και νέων υποδομών και δικτύων των ως άνω συστημάτων, λοιπών υποδομών, μηχανημάτων και κάθε κινητού και ακίνητου μέσου για την εκτέλεση της παρούσας Προγραμματικής Σύμβασης.
Στην ουσία η ΕΥΔΑΠ θα είναι ο κυρίαρχος όλου του συστήματος ύδρευσης και φυσικά μέσα από αυτήν θα περνάει όλη η ευθύνη που έχει σήμερα ο Δήμος για την εξασφάλιση ποσότητας και ποιότητας νερού για το νησί. Σε αυτήν επίσης θα πληρώνονται οι λογαριασμοί. Αυτό σημαίνει ότι ο Δήμος μας δε θα είναι πλέον υπεύθυνος για την περίπτωση που κάτι πάει στραβά, αλλά από την άλλη δεν θα μπορεί κιόλας να παρέμβει.
– Ποιος είναι λοιπόν αυτός που θα εγγυηθεί ότι η ΕΥΔΑΠ ως εταιρία που θέλει να επενδύσει στο νερό και άρα να βγάλει κέρδος, θα νοιαστεί για τα μικρής κλίμακας (σε σχέση με άλλες μεγαλύτερες περιοχές) προβλήματα της ύδρευσης στο Μεγανήσι; Και γιατί να νοιαστεί περισσότερο για έναν μικρότερο πελάτη, απ’ ότι για έναν πιο προσοδοφόρο;
– Κρατική ή ιδιωτική (ακόμα χειρότερα) η εταιρία θα πρέπει να έχει κάποιο όφελος. Αυτό το ποσοστό κέρδους δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, δεδομένου ότι οι δήμοι δεν λειτουργούν κερδοσκοπικά. Ποιο θα είναι αυτό και γιατί δεν αναφέρεται στην προγραμματική σύμβαση; Αλλά ακόμα κι αν είναι μικρό, δεν θα είναι μια επιπρόσθετη επιβάρυνση για την ίδια ουσιαστικά διαχείριση;
– Η ίδια η ΕΥΔΑΠ δεν πληρώνει τίποτε. Οι επενδύσεις και τα έργα υποδομής που θα γίνονται προέρχονται από προγράμματα και κρατικούς πόρους και εκτελούνται σαν έργα του Δήμου. Τα δίκτυα, οι δεξαμενές, οι γεωτρήσεις, τα αντλιοστάσια υπάρχουν. Η ΕΥΔΑΠ κάνει απλά τις μελέτες και είναι η επιβλέπουσα αρχή. Και φυσικά μαζεύει τα χρήματα.
– Στη σύμβαση αφήνεται να εννοηθεί ότι εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του δήμου να αποφασίσει την τιμολογιακή του πολιτική. Κάθε χρόνο η ΕΥΔΑΠ θα φέρνει τον λογαριασμό και ο Δήμος θα αποφασίζει ποιο κομμάτι του θα επωμιστεί ο ίδιος και ποιο θα μετακυλίσει στις πλάτες των δημοτών. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι τα τέλη ύδρευσης θα ανεβούν κατακόρυφα.
– Δεδομένου ότι η ΕΥΔΑΠ είναι μια απρόσωπη εταιρία, δίχως κάποιου είδους ευαισθησίες, τι θα γίνει με την περίπτωση των νοικοκυριών που ίσως να δυσκολεύονται να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους (και έχουμε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις στο νησί); Θα τους κλείνει το νερό; Θα τους πηγαίνει στο δικαστήριο; Και ποιος είναι ο κοινωνικός ρόλος του Δήμου σε αυτήν την περίπτωση; Τι θα γίνεται επίσης με περιπτώσεις που οι υδρομετρητές καταγράφουν κατά λάθος υπέρογκες χρεώσεις (σπάνιο, αλλά συμβαίνει); Σήμερα μπορεί κάποιος να βρει το δίκιο του. Αύριο;
– Ειδικότερα για το Μεγανήσι, οι δημοτικές αρχές, και ακόμα περισσότερο οι τελευταίες, έχουν δαπανήσει μεγάλα ποσά στο δίκτυο ύδρευσης και στη διαχείριση των λυμάτων. Το Μεγανήσι έχει πλέον φτάσει σε έναν ικανοποιητικό επίπεδο διαχείρισης των υδάτων του. Παρ’ ότι η κατανάλωση του νερού (κυρίως στους δύσκολους θερινούς μήνες) έχει αυξηθεί κατά 50% την τελευταία 5ετία και η διαχείριση φτάνει κάποτε σε οριακά σημεία, ο Δήμος τα έχει καταφέρει άψογα. Έχει θωρακίσει το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου του, έχει λύσει χρονίζοντα προβλήματα, έχει δρομολογήσει μια νέα γεώτρηση, έχει ανανεώσει πλήρως τη συνολική διαχείριση και με μακρόθεν έλεγχο των δεξαμενών. Αυτή τη στιγμή παραμένει αυτόνομο, παρά τα λιγοστά εποχιακά προβλήματα. Η ΕΥΔΑΠ έχει πολύ λίγες δάφνες να δρέψει από δω και πέρα.
– Σαφώς και όποιος έχει περάσει από θέση υπεύθυνη, ως προς τη διαχείριση των υδάτων, ξέρει πόση αγωνία, αγώνα, τρέξιμο και προσπάθεια απαιτεί κάτι τέτοιο. Θεωρητικά, με την ΕΥΔΑΠ κανείς αιρετός δε θα αγχωθεί ξανά. Ποιος όμως είναι αυτός που θα είναι βέβαιος για το ότι κάποιοι θα αγχωθούν και θα πασχίσουν για το δικό του καλό; Και σε περίπτωση προβλημάτων, ποιος θα λογοδοτήσει στον πολίτη; Η τοπική αυτοδιοίκηση, ειδικά σε μικρούς τόπους, έχει για αιρετούς μόνο υπηρέτες της κοινής ωφέλειας. Γι’ αυτό ψηφίζονται: για να αγωνιούν στη θέση των πολλών. Και η κοινωνία έχει πολλούς τρόπους να αναγνωρίζει και να επιβραβεύει τον αγώνα τους.
– Ένα άλλο ζήτημα είναι αυτό των υπαλλήλων. Σε περίπτωση σύμβασης με την ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑ του Δήμου καταργείται σαν υπηρεσία. Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους;
– Αν όλα πάνε καλά και η Λευκάδα λύσει τα προβλήματα με την υδροδότησή της και επιτύχει σημαντική ροή σε όλο το δίκτυο του Λούρου, τότε εμείς δε θα έχουμε κανένα πρόβλημα αφού οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούμε να πάρουμε νερό και από κει (έχουμε υδρομετρητή, οπότε νομίμως θα χρεωθούμε). Αν επίσης χρειαστούμε κάποιες άλλες μελέτες ή παρεμβάσεις, φαντάζομαι ότι οι κύριοι της ΕΥΔΑΠ θα έχουν όλη την καλή διάθεση να μας τις κάνουν (με το αζημίωτο), μιας και θα βρίσκονται στα πέριξ.
– Και τίποτε από τα παραπάνω να μην ίσχυε, κατά την άποψή μου, δε θα έπρεπε να πάμε σε σύμβαση με την ΕΥΔΑΠ, αν δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ο κρατικός της χαρακτήρας. Τα κράτη της Λατινικής Αμερικής που εκχώρησαν τη διαχείριση των υδάτων τους σε πολυεθνικές (όπως η Vivendi, που τώρα λέγεται Veolia και της οποίας διευθυντής ανάπτυξης υπήρξε ο κος Μπάρδης, που τώρα είναι διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ), όχι μόνο δεν είδαν βελτίωση στην παροχή ύδατός τους, αλλά πολλαπλασιάστηκαν κιόλας οι άνυδρες περιοχές. Το ιδιωτικό κεφάλαιο έχει στόχο το κέρδος. Ενδιαφέρεται για τους φυσικούς πόρους (στο βαθμό που είναι κερδοφόροι) και αδιαφορεί για την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.
– Και τέλος, υπάρχουν πράγματα που διαπραγματεύονται και κάποια άλλα που δεν διαπραγματεύονται. Το φαγητό, το νερό, τα φάρμακα, είναι κοινωνικά αγαθά, απαραίτητα για τη διαβίωση και την ποιότητά της ζωής. Μπορεί κανείς να ζήσει χωρίς τηλεόραση και αυτοκίνητο, αλλά χωρίς νερό, μόνο για 6 μέρες. Τα κοινωνικά αγαθά δεν έχουν τιμή, δεν αγοράζονται και δεν πουλιούνται, ανήκουν σε όλους και όχι σε κάποιους ιδιώτες-επενδυτές ή σε όσους έχουν την οικονομική ευχέρεια. Μπορούν να τα διαχειρίζονται οι εκπρόσωποι του λαού, όχι όμως και οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου. Και σ’ αυτό το τελευταίο είμαι ανυποχώρητος.
* Παναγιώτης Κονιδάρης,
Φαρμακοποιός-Συγγραφέας
Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Μεγανησίου
«Το φαγητό, το νερό, τα φάρμακα, είναι κοινωνικά αγαθά, απαραίτητα για τη διαβίωση και την ποιότητά της ζωής. Τα κοινωνικά αγαθά δεν έχουν τιμή, δεν αγοράζονται και δεν πουλιούνται, ανήκουν σε όλους και όχι σε κάποιους ιδιώτες-επενδυτές ή σε όσους έχουν την οικονομική ευχέρεια. Μπορούν να τα διαχειρίζονται οι εκπρόσωποι του λαού, όχι όμως και οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου. Και σ’ αυτό το τελευταίο είμαι ανυποχώρητος»
Χρησιμοποιώ ένα απόσπασμα από τα γραφόμενα σας για να σας αντιπαρατεθώ. Δεν γνωρίζω το Μεγανήσι, ούτε το θέμα της υδροδότησης του, και δεν είναι αυτό που θέλω να σχολιάσω. Υπάρχει ανάλογη συζήτηση και στη Λευκάδα, διαφορετικό βεβαίως το πρόβλημα εδώ, η αντιπαράθεση όμως γίνεται με τους ίδιους μάλλον όρους. Διαβάζοντας ξανά την παράγραφο που αντέγραψα, λυπάμαι που θα το πω αλλά λαϊκίζετε.
Σημείο των καιρών βέβαια. Εξάλλου σήμερα είναι το πιο εύκολο. Αρκεί κανείς να παρακολουθήσει τους πολιτικούς μας. Ατάκες, κορώνες, και «πιασάρικα» λόγια, που απευθύνονται στο θυμικό μας. Ο κοινός νους είναι ένα είδος σε έλλειψη.
Ξέρω ότι είστε «ιδεολόγος» φαρμακοποιός και όχι έμπορος. Εσείς ο ίδιος αναφέρετε ότι τα φάρμακα όπως και το νερό είναι κοινωνικά αγαθά.
Σ’ ότι αφορά τα φάρμακα εσείς το ξέρετε καλυτέρα από μένα, σώζουν ζωές. Είναι όμως όλα κατασκευάσματα, όχι απλώς μη κρατικών επιχειρήσεων αλλά «καραπολυεθνικών». Και αυτό σε τίποτε δεν μειώνει την αποτελεσματικότητα τους. Ακόμη κι εσείς αν αναγκαστείτε να τα χρησιμοποιήσετε – που ολόψυχα το απεύχομαι – θα το κάνετε χωρίς να σκεφτείτε το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εταιρίας που τα παρασκευάζει.
Μα θα μου πείτε, το φάρμακο είμαι υποχρεωμένος να το πάρω, ενώ στο νεράκι που πίνω μπορώ(!) να επιλέξω το φορέα που θα μου το παρέχει. Κι εγώ θα σας απαντήσω ότι υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που κι εσείς κι εγώ όταν πρόκειται να τα επιλέξουμε – χωρίς να είμαστε αναγκασμένοι- δεν πολυσκοτιζόμαστε για το αν είναι κρατικά η όχι.
Και μη μου πείτε ( ρητορικό το ερώτημα και καθόλου προσωπικό) ότι όταν επιλέξατε εταιρία για το κινητό ή σταθερό σας τηλέφωνο όταν επιλέξατε τράπεζα για τις συναλλαγές σας όταν επιλέξατε αυτοκίνητο και ένα σωρό άλλα πράγματα, το πρώτο που εξετάσατε είναι το κρατικό ή ιδιωτικό της εταιρείας που σας το πούλησε;
Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, μήπως αν κάτι είναι κρατικό μας αποτρέπει να το διαλέξουμε;
Εκεί κατά την άποψη συνίσταται και ο λαϊκισμός που προανέφερα. Το να αφορίζουμε, χωρίς να μπαίνουμε στο κόπο να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία και επιχειρήματα. Πρέπει μας λέτε οι εκπρόσωποι του λαού να διαχειρίζονται τα κοινωνικά αγαθά. Υπέρτατο «αγαθό» είναι και η πατρίδα μας. Κι αυτή, εκπρόσωποι του λαού την διαχειρίζονται, τα τελευταία 37 χρονιά. Και να που την φτάσανε.
Μήπως λοιπόν σήμερα, η συζήτηση πρέπει να γίνεται σε άλλη βάση, και όχι παπαγαλίζοντας ξεπερασμένες ορολογίες;
Αγαπητέ «Μίμη»,
Λαϊκισμός είναι πράγματι να απευθύνεται κανείς στο λαό με επιχειρήματα θυμικού, αλλά ταυτόχρονα αποκρύπτοντας την αλήθεια ή το βαθύτερο αίτιο. Λαϊκισμός δεν είναι η προσπάθεια αφύπνισης του λαού, όταν προσπαθούν να του ρίξουν στάχτη στα μάτια και να του εξωραϊσουν την αφαίμαξή του, παρουσιάζοντάς την ως «θεραπεία». Στο θέμα της ΕΥΔΑΠ ακόμα και η κουτσή Μαρία γνωρίζει ότι προορίζεται να ιδιωτικοποιηθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ακόμα κι όταν θες να πουλήσεις ένα σπίτι στέλνεις πρώτα και το καθαρίζουν και το βάφουν για να φαίνεται ομορφότερο, ώστε να νομιμοποιείσαι να ζητήσεις μεγαλύτερη τιμή. Αυτή είναι η αλήθεια για την ΕΥΔΑΠ Νήσων.
Πάμε στα φάρμακα τώρα. Σαφώς και παράγονται από πολυεθνικές, γι” αυτό και οι τιμές τους φτάνουν σε δυσθεώρητα ύψη και καθορίζονται κάθε φορά από τις πολυεθνικές. Και οι ίδιες αυτές εταιρίες είναι που όταν δεν τις συμφέρει οικονομικά ένα φάρμακο το αποσύρουν (ακόμα κι αν είναι αποτελεσματικό και σωτήριο) για να το αντικαταστήσουν με κάποιο παρεμφερές δεκαπλάσιας τιμής. Ακόμα και στον τομέα του φαρμάκου όμως κανένα κράτος (ούτε καν οι ΗΠΑ) δεν έχει εκχωρήσει τον έλεγχο της ποιότητας και την διακίνησή του στις εταιρίες. Σαφώς και τα φάρμακα θα ήταν το ίδιο καλά αν τα μέσα παραγωγής ήταν στα χέρια του κράτους και των πολιτών. Η διαφορά θα ήταν στο ότι θα ήταν πολύ φθηνότερα.
Όσο για τους πολιτικούς που διαχειρίζονται τις τύχες μας τις τελευταίες δεκαετίες, επιτρέψτε μου να μην απολογηθώ εγώ. Δεν τους ψήφησα εξάλλου ποτέ.
ΥΓ. το κινητό μου είναι Cosmote εδώ και δεκατρία χρόνια και το επέλεξα κυρίως επειδή ο ΟΤΕ ήταν κρατικός.
Τελειώνοντας το προηγούμενο σχόλιο μου, τότε μόνο πρόσεξα, ότι υπογράφετε και ως πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου. Άρα μιλάμε μάλλον άλλη γλώσσα. Και ζούμε μεν πολύ «κοντά» , αλλά όσον αφορά το θέμα της διαχείρισης του νερού, πολύ «μακριά»! Τόσο όσο το Μεγανήσι με τη Λευκάδα!
Επιμένω στην άποψη μου περί συνθημάτων και πολιτικών, πολλά από τα οποία ανάγνωσα και στο σχόλιο σας. «Να εξωραΐσουν την αφαίμαξή του» μας λέτε. Καλό για σύνθημα μου ακούγεται, αλλά ελάχιστο για ενημέρωση μου. Έχετε μπει στον κόπο εσείς όλοι που φροντίζετε για το καλό μου, να μου εξηγήσετε με νούμερα και ποσοστά πόση θα είναι αυτή η αφαίμαξη μου, σε σχέση με την τωρινή μου κατάσταση; Πουθενά, και αναφέρομαι στη Λευκάδα τώρα, σε όσα βαρύγδουπα και αφοριστικά διάβασα δεν υπήρχε ούτε ένα στοιχείο, ούτε ένα νούμερο, ούτε μια σύγκριση, που να απευθύνεται σε έναν ελάχιστα νοήμονα πολίτη!
Το θέμα των φαρμάκων εσείς το ανοίξατε, εγώ το ανέφερα μόνο ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εταιριών.
Έτσι ακριβώς γίνεται όπως το λέτε, σε ότι έχει να κάνει με τις πολυεθνικές.
Αλλά και εδώ η γνωστή πολιτικάντη συνταγή: Φταίνε πάντα κάποιοι άλλοι και ποτέ εμείς!
Οι φαρμακοποιοί στην Ελλάδα, που είναι εναντίον των πολυεθνικών και υπέρ του φτωχού κοσμάκη, έχουν καταφέρει, λειτουργώντας σαν την χειρότερη συντεχνία, και με τις ευλογιές του κράτους να καθορίζουν τέτοια ποσοστά κέρδους, που άλλοι συνάδελφοι τους στην υπόλοιπη Ευρώπη, δεν τα βλέπουν ούτε στον ύπνο τους.
Αντιβιοτικά ποσοστό κέρδους στην Ελλάδα 32%, στη Σουηδία 7,5%!
Μήπως γ’ αυτό το αγαπάτε τόσο το κράτος, επειδή σας «προστατεύει» εις βάρος μας;
Αλλά ξέχασα δεν φταίτε εσείς αλλά το συνδικάτο σας που πιέζει, και οι κυβερνήσεις που υποκύπτουν!
Επίσης εσείς δεν ψηφίσατε τα κόμματα εξουσίας, άρα είστε από τη μεριά των «καλών». Δεν ξέρω πως το βλέπετε εκεί στο Μεγανήσι, αλλά εμείς οι πολίτες στην υπόλοιπη χώρα, έχουμε καταλάβει καλά, ότι σε ένα σαθρό και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα έχουν ευθύνη- με το μερίδιο που τους αναλογεί- όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας.
Αγαπητέ «Μίμη»
Δεν άνοιξα εγώ την κουβέντα για τα φάρμακα και τις πολυεθνικές, αλλά δεν με πειρλάζει και να την κάνω. Αφού σας αρέσουν οι αριθμοί να σας παρουσιάσω μερικούς. Οι φαρμακευτικές δαπάνες των ταμείων αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 90% μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια. Την ίδια στιγμή τό ποσοστό κέρδους των φαρμακοποιών και των φαρμακαποθηκών παρέμενε σταθερό και φυσικά καθοριζόμενο από το κράτος. Άρα σε ποιο βαθμό η «συντεχνία» μου συνέβαλε στην αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης; Την ίδια στιγμή που η χώρα βυθιζόταν στην ύφεση και την κρίση οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες παρουσίαζαν κέρδη κάπου 5 δις με αύξηση 21% (στοιχεία δικά τους για το 2009). Το δε κέρδος των φαρμακοποιών δεν είναι καθόλου 32%, όπως ισχυρίζεστε, σας έχουν πληροφορήσει λάθος. Το μεικτό κέρδος μας είναι αυτή τη στιγμή (μετά το rebate)γύρω στο 18,5% και το καθαρό κάτω από 10%. Στη Σουηδία που αναφέρεστε τα αντίστοιχα είναι 20% και 12%, είτε στα αντιβιοτικά είτε σε οποιαδήποτε άλα φάρμακα. Χώρια που εμείς εδώ πληρώνουμε 40% φόρο και ο Σουηδός φαρμακοποιός μετά βίας 18%. Αν τα στοιχεία σας προέρχονται από τις ανοησίες που έγραψε κάποια στιγμή ο κος Στέφανος Μάνος, ψάξτε τα καλύτερα.Είναι γνωστός διαπλεκόμενος με φαρμακευτικές εταιρίες.
Για το νερό θα σας πω επίσης κάποιους αριθμούς. Είδατε πουθενά να μειώνεται το τιμολόγιο του νερού επειδή πέρασε σε έλεγχο ιδιωτών; Αν ξέρετε έστω και ένα τέτοιο παράδειγμα πείτε το μου να το μάθω κι εγώ. Στο Μεγανήσι λοιπόν΄, το λαό του οποίου έχω κληθεί να υπηρετήσω, το κόστος ανά κυβικό νερού είναι κάπου 70 λεπτά του ευρώ (κόστος γεώτρησης,ΔΕΗ, προσωπικό, υπερωρίες, εργασίες, βλάβες, διαρροές κτλ). Τα τιμολόγια είναι φυσικά κλιμακούμενα, όπως παντού. Για τις χαμηλές καταναλώσεις το τιμολόγιο είναι 0,40 ευρώ, δηλαδή κάτω του κόστους. Αυτό διότι ο δήμος καταδεικνύει το κοινωνικό του πρόσωπο και δεν βγάζει κέρδος από τη γιαγιά, το συνταξιούχο, τον μοναχικό άνεργο. Αντίθετα, τα τιμολόγια είναι ακριβά για υψηλές καταναλώσεις, συνήθως επιχειρήσεων, ξενοδοχείων κτλ. Η όποια ιδιωτική εταιρία όμως δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες. Το 0,40 είναι ασύμφορο.΄Το τιμολόγιο στην καλύτερη περίπτωση θα διπλασιαστεί και κάθε χρόνο θα αναπροσαρμόζεται προς τα πάνω. Όποιος κάνει πως δεν το καταλαβαίνει, εθελοτυφλεί.
Λυπάμαι αν «μιλάμε άλλη γλώσσα», λυπάμαι ακόμα και για το ότι τα επιχειρήματά μου σας φαίνονται «συνθήματα». Τη θεσμική μου όμως θέση δεν την ανέλαβα με πραξικόπημα. Οι δημότες του Μεγανησίου με εξέλεξαν, ακριβώς για τη «γλώσσα» μου αυτή.
Σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ για την συζήτηση.
κ.Κονιδάρη
Ενώ φαίνεσθε πρόθυμος στο διάλογο, νοιώθω να με εμπαίζετε όταν ισχυρίζεστε «το δε κέρδος των φαρμακοποιών δεν είναι καθόλου 32%, όπως ισχυρίζεστε, σας έχουν πληροφορήσει λάθος. Το μεικτό κέρδος μας είναι αυτή τη στιγμή (μετά το rebate)γύρω στο 18,5% και το καθαρό κάτω από 10%». Δηλαδή, τι θέλετε να πείτε; Ότι βγάζουν λίγα; Αφού όλοι ξέρουμε τις άπειρες και άθλιες κομπίνες, στις οποίες μπλέκονται τα φαρμακεία και από τις οποίες προκύπτουν ασύλληπτα κέρδη. Στη Λευκάδα ζούμε όλοι και ξέρουμε από που βγήκαν οι τεράστιες περιουσίες ανθρώπων ξεβράκωτων μέχρι χθες και φαρμακοποιών σήμερα! Τι σοβαρός διάλογος να γίνει επ” αυτού;
@ΜΝΗΜΩΝ
Φίλτατε, παρ” ότι το θέμα της ανάρτησης δεν είναι αυτό, θα σας απαντήσω εν συντομία και με προθυμία. Εξάλλου τα έχω γράψει πολλές φορές και αναλυτικά. Ως Αντιπρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πρέβεζας-Λευκάδας, αλλά και ως απλός φαρμακοποιός μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι φαρμακοποιοί είναι από τους πιο τίμιους κλάδους που υπάρχουν στην Ελλάδα (σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών ο κλάδος με την μικρότερη φοροδιαφυγή!). Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις συναδέλφων που μπορεί να εμπλέκονται σε κατευθυνόμενη συνταγογράφηση ή δεν ξέρω ποια άλλη παρατυπία, μαζί με γιατρούς. Αυτοί όμως ούτε εκπροσωπούν τους πολλούς, ούτε τυγχάνουν της ασυλίας μας. Ο ίδιος είμαι 13 χρόνια ενεργός φαρμακοποιός και τις τεράστιες περιουσίες που λέτε δεν τις είδα ούτε με τηλεσκόπιο. Οι λογαριασμοί μου στην τράπεζα είναι ανοιχτοί σε όποιον ενδιαφέρεται. Πολλούς μήνες, όταν καθυστερούν οι πληρωμές των Ταμείων, φτάνω σε οριακό σημείο να δανειστώ-να μη δανειστώ. Μόλις το 2010 αγόρασα αμάξι (κυκλοφορούσα με παπί) κι αυτό με δόσεις. Δουλεύω 60-70 ώρες τη βδομάδα, όλες τις μέρες του έτους. Και παρ” όλα αυτά δεν παραπονιέμαι γιατί πράγματι τα χρήματα που βγάζω είναι περισσότερα από ενός πχ μισθωτού. Πιθανόν να υπάρχουν και πλούσιοι συνάδελφοι,το κατανοώ, αλλά το ζήτημα δεν είναι πώς θα γίνουν εκείνοι φτωχοί. Το ζήτημα είναι πώς θα γίνει να βρεθούν τα φτωχότερα στρώματα σε καλύτερη οικονομική κατάσταση, με εξασφάλιση του χαμηλότερου εισοδήματος και όλων των κοινωνικών παροχών που τους οφείλει ένα κράτος δικαίου. Και το εμπόδιο σε αυτό δεν είναι οι φαρμακοποιοί, ούτε κάποια άλλη ομάδα επαγγελματιών ή επιστημόνων, αλλά η τάξη που λυμαίνεται τον πλούτο και επιδιώκει τις ανισότητες, προς όφελός της. Μην υποκύπτετε στο γνωστό τέχνασμα που προσπαθεί να στρέψει τον έναν κλάδο ενάντια στον άλλο. Θέλω να πω ότι, είμαι έτοιμος να υπερασπιστώ και τα δικά σας δικαιώματα,τα οποία δε σας στέρησα ο ίδιος, ακόμα κι αν αυτά θίγουν κάποια από τα κεκτημένα του δικού μου κλάδου. Εσείς είστε έτοιμος να κάνετε το ίδιο για τους άλλους κλάδους; Εκεί κρίνονται οι αγώνες.
Ευχαριστώ για τον διάλογο, ακόμα κι αν κρίνετε τα όσα λέω ασόβαρα.
Καλοί οι «αφορισμοί» του κυρίου Κονιδάρη ,μόνο που του δώθηκε μια μοναδική ευκαιρία στο δημοτικό συμβούλιο να καταψηφίσει την πρόταση στο δημοτικό συμβούλιο και την πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων ,όταν με την ανοχή του ο δήμαρχος,απέσυρε το θέμα και το έσωσε!Σήμερα λοιπόν κι εν μέσω «τυμπανοκρουσιών» ενόψει της επίσκεψης του πρωθυπουργού στο Μεγανήσι,επισκέφθηκαν το νησί άνθρωποι της ΕΥΔΑΠ!Ρωτήστε υπάλληλο του δήμου που είστε πρόεδρος του δημοτικού του συμβουλίου.Από λόγια έχουμε χορτάσει,όπως το είπατε!
@bily-free
Αγαπητέ κύριε Γ.Γ.,
Αν το κείμενό μου και η τοποθέτηση μου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το ΔΣ δεν αποτελούν κάθετη, ρητή, κατηγορηματική και ξεκάθαρη άρνηση σε οποιαδήποτε συζήτηση με την ΕΥΔΑΠ Νήσων και οποιαδήποτε άλλη εταιρία θέλει να βάλει χέρι στο νερό, τότε μάλλον δεν μιλάω ελληνικά. Ο Δήμαρχος Μεγανησίου πράγματι απέσυρε το θέμα, όπως έχει δικαίωμα να κάνει οποιοσδήποτε εισηγητής σε οποιοδήποτε θέμα. Αν γινόταν ψηφοφορία υποψιάζομαι ότι θα έδινε κάτι σε 11-1 κατά. Τί είναι όμως αυτό που «έσωσε» ή θα άλλαζε με την ψηφοφορία; Η τοποθέτηση του ΔΣ στο σύνολό του ήταν, είναι και θα είναι αρνητική ως προς την ΕΥΔΑΠ, σύμφωνα και με τις τοποθετήσεις. Κι αυτό που λέτε για την επίσκεψη της ΕΥΔΑΠ δεν το γνωρίζω και δεν με απασχολεί. Καμιά νομιμοποίηση, καμιά σύμβαση δεν πρόκειται να υπογραφεί με καμιά ΕΥΔΑΠ, τουλάχιστον όσο περνάει από το χέρι μου και το χέρι των Μεγανησιωτών, κι αυτό είναι απόλυτα ξεκάθαρο. Ξέρω ότι δε με συμπαθείτε -για δικούς σας λόγους- αλλά να μην κάνουμε και το άσπρο-μαύρο.
κύριε Π.Κ ,Ο κύριος Γ.Γ θά είναι στο πλευρό σας μιας που συμφωνεί απόλυτα μαζί σας.Η διαφωνία μας έγκειται αφού παραδέχεστε ότι το θέμα απέσυρε ο δήμαρχος ,γιατί στις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου γράψατε ότι δεν πάρθηκε καμία απόφαση πού προφανέστατα είναι δύο διαφορετικά πράγματα;
«Πιθανόν να υπάρχουν και πλούσιοι συνάδελφοι, το κατανοώ…»
«Υπάρχουν εξαιρέσεις συναδέλφων…»
«Οιφαρμακοποιοί είναι από τους πιό τίμιους κλάδους που υπάρχουν στην Ελλάδα (σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών ο κλάδος με τη μικρότερη φοροδιαφυγή)»
Συμπαθέστατε φαρμακοποιέ δεν αμφισβητώ την δική σου οικονομική κατάσταση αλλά μην την χρησιμοποιείς σαν επιχείρημα για να αμβλύνεις άσχημες καταστάσεις που όλοι γνωρίζουμε(και πρόσωπα και πράγματα). Κάνεις κακό στον εαυτό σου θέλοντας να υπερασπιστείς, λόγω ιδεολογίας υποθέτω, τα συμφέροντα και τα δίκαια των ¨εργαζομένων¨. Με αυτό τον τρόπο υπηρετούμε τον λαϊκισμό, που μας οδήγησε στην κατάσταση που είμαστε.
Χωρίς να αναφέρομαι αποκλειστικά στο νερό (ΕΥΔΑΠ) το κακό είναι ότι στην εποχή μας τα ΄εχουμε κάμει όλα ασπρόμαυρα και αυτό είναι χειρότερο από το άσπρο- μαύρο.
Εγώ δεν ρώτησα πότε αγοράσατε αμάξι και πότε κυκλοφορούσατε με παπί. Εσείς μπορεί να είστε και φτωχός και τίμιος και ταλαντούχος κ.λπ. Έθεσα άλλα ερωτήματα για το κλάδο σας συνολικά. Στα οποία στρίψατε δια του «Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις συναδέλφων που μπορεί να εμπλέκονται…» και με άλλες σοφιστείες του τύπου «Πιθανόν να υπάρχουν και πλούσιοι συνάδελφοι,το κατανοώ, αλλά το ζήτημα δεν είναι πώς θα γίνουν εκείνοι φτωχοί» (π.χ, όταν κοπούν τα δωρεάν πολυτελή ταξίδια στο εξωτερικό, που τους εξασφαλίζουν οι φαρμακευτικές εταιρείες, γιατί είναι καλοί πλασιέ των προϊόντων τους, θα γίνουν φτωχοί?) Κατόπιν τούτου βεβαιώθηκα ότι μας εμπαίζετε θεωρώντας μας, προφανώς, βλάκες. Δεν είστε ο πρώτος. Όλοι σχεδόν οι κινούμενοι στο δημόσιο χώρο το ίδιο κάνουν.