Ο Λευκάδιος Γεώργιος Σ. Βουτσινάς, ιδιοκτήτης και Διευθυντής της εφημερίδας «Ακρόπολις» από το 1929 μέχρι το 1938

Ο Λευκάδιος Γεώργιος Σ. Βουτσινάς, ιδιοκτήτης και Διευθυντής της εφημερίδας «Ακρόπολης» 1929-1938

Στις 30 Απρίλη του 1938 πεθαίνει στην Αθήνα ο Λευκάδιος Γεώργιος Βουτσινάς, ιδιοκτήτης και Διευθυντής από τον χειμώνα του 1929 της εφημερίδας «Ακρόπολις», που ήταν την εποχή εκείνη η σημαντικότερη και η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία αθηναϊκή εφημερίδα.

Ο Γ. Βουτσινάς γεννήθηκε το 1874 στη Λευκάδα. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά μετά από παρότρυνση του Βλάση Γαβριηλίδη, εκδότη και διευθυντή της εφημερίδας «Ακρόπολις» από το 1883 μέχρι το 1921, στράφηκε στη δημοσιογραφία. Η πρώτη του δημοσιογραφική αποστολή ήταν στην Κρητική Επανάσταση το 1897, για την εφημερίδα «Ακρόπολις». Στη συνέχεια εργάστηκε και σε άλλες αθηναϊκές εφημερίδες ως συντάκτης και αρχισυντάκτης. Ασχολήθηκε και με την πολιτική και διετέλεσε νομάρχης Σερρών, Θεσσαλονίκης και Αχαΐας. Από το 1928 ανέλαβε την διεύθυνση σύνταξης της εφημερίδας «Πατρίς» και ένα χρόνο αργότερα επανέκδοσε την εφημερίδα «Ακρόπολις». Υπήρξε επίσης μεταφραστής λογοτεχνικών έργων από τα ιταλικά και τα γαλλικά.

Η είδηση του θανάτου του αναγγέλλεται στην «Ακρόπολη» (Φύλλο του Σαββάτου της 30ης Απριλίου 1938) ως εξής:

«Η «Ακρόπολις» ευρίσκεται εις την τραγικήν θέσιν να αναγγείλη μίαν σπαρακτικήν είδησιν εις τους αναγνώστας της: την 4ην πρωϊνήν σήμερον απεβίωσεν ο ιδιοκτήτης και διευθυντής αυτής Γεώργιος Σ. Βουτσινάς. Νοσηλευόμενος από ημερών εις το θεραπευτήριον «Ερυθρός Σταυρός» υπέκυψε σήμερον εις το μοιραίον… Επί δύο τέταρτα αιώνος περίπου, ο Γεώργιος Βουτσινάς συνέδεσε το όνομά του αναποσπάστως και δια πολλάς γενεάς με τον τύπον, με τα γράμματα, με την ζωήν του έθνους. Καταγόμενος εκ Λευκάδος, προικισμένος με διάνοιαν κατάφωτον από τον ήλιον του Ιονίου Πελάγους, με θέλησιν εκ γρανίτου, με χαρακτήρα αδαμάντινον, με ψυχήν πλημμυρισμένην από τα αγνώτερα αισθήματα, δικηγόρος, κάτοχος τριών ξένων γλωσσών, μορφωμένος κατά βάθος και πλάτος όσον ολίγοι Έλληνες, φθασμένος εις τα υψηλότερα επίπεδα ενός εκλεκτού πνευματικού και ηθικού πολιτισμού, υπηρέτησε τα γράμματα, το κράτος κατά καιρούς, ως ανώτατος λειτουργός, και την δημοσιογραφίαν με λάμψιν και τιμήν…».

Η κηδεία του Γεωργίου Βουτσινά στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών

Η κηδεία του έγινε την άλλη μέρα, Κυριακή 1η Μαΐου, σε στενό οικογενειακό κύκλο, σύμφωνα με την επιθυμία του, από το παρεκκλήσι του Α΄ Νεκροταφείου. Την Δευτέρα 2 Μαΐου, η «Ακρόπολις» κυκλοφορεί με το πρωτοσέλιδο «Ο ΜΕΓΑΣ ΕΛΛΗΝ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ», όπου η εφημερίδα εγκωμιάζει με τα καλύτερα λόγια την προσφορά του εκλιπόντος δημοσιογράφου και διευθυντού της. Ανάμεσα στα άλλα γράφει:

«… Η «Ακρόπολις» εσφραγίσθη με σφραγίδα ακάμπτου τιμιότητος και ειλικρινείας – την ιδίαν εκείνην σφραγίδα που ανεγνώριζεν ο Ελληνικός λαός όταν η «Ακρόπολις» εξεπλήρωνε πάντοτε με υποδειγματικήν κανονικότητα τας υποχρεώσεις της εις τα λαχεία και εις τα δώρα, πληρώνουσα εκατοντάδας χιλιάδας δραχμών μηνιαίως – και τα εκατοντάδραχμα των τελευταίων λαχνών με την αυτήν προθυμίαν που εμετρούσε τας μυριάδας των πρώτων, ή την προίκα τόσων χιλιάδων νυμφών ή το καθημερινόν χιλιόδραχμον της κοινωνικής προνοίας. Εξ άλλου, υπήρχεν εις τον τόπον δυστυχίαν. Και υπήρχαν ακόμη απόμαχοι και απόκληροι του επαγγέλματος». (Υιοθετώντας το σύστημα των δώρων, η εφημερίδα είχε καθιερώσει λαχείο για τους αναγνώστες, μοίραζε δώρα, από βιβλία μέχρι σπίτια, με το σύστημα της συγκέντρωσης ανάλογων κουπονιών. Η φαντασία, όμως, του εκδότη της ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αφού η εφημερίδα αποφάσισε να προικοδοτήσει άπορα κορίτσια που ονομάστηκαν «νυφούλες της Ακροπόλεως»!)

Τον εκλιπόντα αποχαιρέτησε ο πρόεδρος του συλλόγου των εν Αθήναις και Περαιεί Λευκαδίων Δημήτρης Σταμπόγλης (γαμπρός του από αδελφή), ενώ ο καθηγητής του Μετσοβίου Πολυτεχνείου Σώχος πήρε εκμαγείο του προσώπου του νεκρού προτού κατέβει η σορός στον τάφο. Ανάμεσα στα πολλά στεφάνια στην κηδεία του ήταν και ένα «από μέρους της νήσου Λευκάδος» με την επιγραφή: «Η Λευκάς στο μεγάλο παιδί της με τα μητρικά της δάκρυα». Ανάμεσα στα πολλά συλλυπητήρια τηλεγραφήματα ήταν του Συλλόγου Λευκαδίων καθώς, του προέδρου της Κοινότητας Λευκάδος Δ. Γιαννουλάτου, του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Λευκάδος κ.ά.

Στην εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών» (Φύλλο της Πέμπτης 5 Μαΐου 1938) διαβάζουμε για τον θάνατο του Γεωργίου Βουτσινά:

«Εν τω προσώπω του αποθανόντος Γεωργίου Βουτσινά ιδιοκτήτου της «Ακροπόλεως» Αθηνών, η Ελληνική δημοσιογραφία έχασε πράγματι εν από τα επιφανέστερα αυτής μέλη και έναν από τους κυριωτέρους παράγοντας της προόδου του Ελληνικού τύπου. Από νεαράς ηλικίας επιδοθείς εις την δημοσιογραφίαν με τα στοιχεία αξιολόγου μορφώσεως και οξείας αντιλήψεως, ηδυνήθη ταχέως να σταδιοδρομήση, αλματωδώς ανελθών τας βαθμίδας της δημοσιογραφικής ιεραρχίας, δια να καταλήξη εις την διεύθυνσιν της «Ακροπόλεως», την οποίαν ως ιδιοκτήτης πλέον ανήγαγεν εις επίφθονον κυκλοφοριακόν ύψος, με την συνδρομήν της ατομικής του ικανότητος και του εκτάκτως επινοητικού του πνεύματος.

Ο Γεώργιος Βουτσινάς πριν κατέλθη εκ νέου εις τον δημοσιογραφικόν αγώνα δια της αναλήψεως της «Ακροπόλεως», είχε καταλάβει και θέσεις εμπιστευτικάς και διοικητικάς. Χρηματίσας και Πατρών Νομάρχης, εις περιστάσεις μάλιστα δυσχερείς, εξετιμήθη δια την θετικήν και αμερόληπτον διοίκησίν του, δικαιώσας επιπροσθέτως την κρατούσαν γνώμην, ότι οι εκ του δημοσιογραφικού κόσμου προερχόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι διακρίνονται δι΄ εύστοχον δράσιν και κατακτώσι την εμπιστοσύνην της κοινωνίας, ης τα συμφέροντα καλούνται να εξυπηρετούν…».

Την περίοδο αυτή του Μεσοπολέμου (1934) βρίσκουμε τον εκδότη και διευθυντή της «Ακροπόλεως» να διαψεύδει με τηλεγράφημά του, που έχει δημοσιευτεί στον τοπικό τύπο, ότι σκοπεύει να θέσει υποψηφιότητα ως βουλευτής στην Λευκάδα: «Δηλώ κατηγορηματικώς ότι ουδεμίαν έχω διάθεσιν πολιτευθώ, θεωρώ εξ΄ ίσου υψηλόν προς το πολιτικόν λειτούργημα το δημοσιογραφικόν χάρις εις το οποίον δύναμαι να προσφέρω θετικωτέρας εις τον τόπον υπηρεσίας και όπερ ασκούμενον ως ασκείται παρ΄ εμού ικανοποιεί πάσαν φιλοδοξίαν μου. Παρακαλώ ευαρεστηθήτε διαψεύσατε διάδοσιν αποστείλατε φύλλον αναγραψάσης εφημερίδος».

Τον Αύγουστο του 1934 ο Γεώργιος Βουτσινάς θα πετάξει με το ιδιόκτητο αεροπλάνο της εφημερίδας «Ακρόπολις» πάνω από την πόλη της Λευκάδας όπου θα ρίξει χιλιάδες φέιγ βολάν με το εξής μήνυμα: «Το ιδιόκτητον αεροπλάνον της «ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ» ελθών επί τούτω την στιγμήν ταύτην μέσω Αγρινίου εξ Αθηνών, απευθύνει θερμόν και εγκάρδιον χαιρετισμόν εκ μέρους του Λευκαδίου ιδιοκτήτου και διευθυντού της, προς την φιλτάτην γενέτειραν και τους αγαπημένους Λευκαδίους. Καλημέρα εις όλους σας και ευτυχείτε. Ο Διευθυντής και ιδιοκτήτης της «Ακροπόλεως» Γεώργιος Σ. Βουτσινάς».

Δεν είναι επίσης λίγες οι φορές που ενισχύει οικονομικά πολιτιστικά σωματεία της Λευκάδας ή κάνει φιλόθρησκες δωρεές, όπως για την ανακαίνιση «του διαρραγέντος κώδωνος του Ναού Αγίου Σπυρίδωνα»: «Ο εν Αθήναις συμπολίτης μας Γεώργιος Βουτσινάς Διευθυντής της «Ακροπόλεως» ευηρεστήθη να συνεισφέρη υπέρ της ανακαινίσεως του διαρραγέντος Κώδωνος του Ναού Αγίου Σπυρίδωνα δραχμάς χιλίας. Το εκκλησιαστικόν Συμβούλιον του ανωτέρω Ναού εκφράζει προς το επίλεκτον τέκνον της Λευκάδος και δημοσίας τας ευχαριστίας του».

Η «Ακρόπολις» θα συνεχίσει την έκδοσή της και μετά τον θάνατο του εκδότη της (ιδιοκτήτες θα είναι τα πρώτα χρόνια η Τούλα Γ. Βουτσινά και ο Θ. Σ. Βουτσινάς και Αφοί) καθώς και την περίοδο της Κατοχής (όπως και οι περισσότερες αθηναϊκές προπολεμικές εφημερίδες: Αθηναϊκά Νέα, Ελεύθερο Βήμα, Βραδυνή, Καθημερινή, Πρωινός Τύπος) ως φερέφωνο πλέον των κατακτητών. Στον «Ριζοσπάστη» (Φύλλο της Τρίτης 6 Νοέμβρη 1945) διαβάζουμε ότι επρόκειτο να παραπεμφθούν σε δίκη ως δοσίλογοι «προδότες δημοσιογράφοι», μεταξύ των οποίων και ο δημοσιογράφος Θεόφιλος Βουτσινάς, Διευθυντής της εφημερίδας «Ακρόπολις». Γράφει η εφημερίδα:

Εφημερίδα «Ριζοσπάστης», Τρίτη 6 Νοέμβρη 1945

«Από τη δικαστική υπηρεσία για τη δίωξη των δοσιλόγων ανακοινώθηκε ότι έχει ασκηθεί ποινική δίωξη «αυτεπαγγέλτως» επί «εθνική αναξιότητι» και για άλλες παραβάσεις της υπ΄ αριθ. 6 συντακτικής πράξης του νόμου περί δοσιλόγων, εναντίον των δημοσιογράφων Θεοφίλου Βουτσινά (διευθυντή της εφημερίδας «Ακρόπολις»), Αρ. Καμπάνη, Ν. Γιοκαρίνη, Αχ. Μαμάκη (αρχισυντάκτη της εφημερίδας «Ακρόπολις»), Σ. Ευταξία, Σπ. Μελά και Μ. Παπαστρατηγάκη.

Οι ανακρίσεις συνεχίζονται από τον ανακριτή κ. Παναγιωτόπουλο και σύντομα θα παραπεμφθούν σε δίκη».