Πες μου κάτι που δεν ξέρω

Η κυβερνώσα προοδευτική αριστερά στην Ελλσδα έχει ιδιαιτέρως επιλεκτική και ωφελιμιστική μνήμη.Μα εξόχως επιλεκτική μνήμη , που καλύτερα θα ήταν να έχει μαζική συλλογική αμνησία. Διότι : Το 1963 και μετά την δολοφονία του Γρ.Λαμπράκη ( το δόλωμα του παρακράτους πρός το ίδιο το πολιτειακό κοινοβουλευτικό τότε έστω κσι αυταρχικό σύστημα και την πολιτική αλλά κοινοβουλευτική ζωή) ο επικεφαλής- της ΕΔΑ- Γιάννης Πασαλίδης συγκράτησε την τότε οργανωμένη βάση από το ξέσπασμα διότι έβλεπε τον κίνδυνο της οριστικής επέμβασης του παρακράτους για την εκτροπή. Τότε η ΕΔΑ ( η βάση του μεταδικτατορικού κκε εσωτερικού -σύριζα) λοιπόν έκανε πίσω μπρός τον ισχυρό παρακρατισμό. Και ήξερε ο Γ.Πασαλίδης ότι τελικά τυχόν ξέσπασμα της βάσης της ΕΔΑ θα συμπαρέσυρε και άλλες ριζοσπαστικοποιημένες δυνάμεις μαζικά και θα την πλήρωνε ο κόσμος. Ο Μαδούρο δεν βλέπει τώρα ότι η Βενεζουέλα θεωρειται απ τις ΗΠΑ η αυλή των και ότι εφ όσον ο ίδιος δεν εισέφερε στην ευημερία , βρήκαν την ευκαιρία οι ΗΠΑ να εκμεταλευτούν την υπαρκτή δυσαρέσκεια των πολιτών μέψρι και πείνα? Και τι έκανε ο Μαδούρο για να μην προκαλέσει αυτή την δυσαρέσκεια και την πείνα.??
Ακόμη η κυβερνώσα αριστερά σήμερα αν αμέσως βλέπει δάκτυλι των ΗΠΑ στην Βενεζουέλα, τότε εμμέσως θεωρεί τους πολίτες της χώρας αυτής βλάκες.Και πόσο βλάκες είναι οι πολίτες που βρλισκουν αδεια ράφια τροφίμων, πληθωρισμό τρελό, και περνούνβ τα σύνορα για να επιβιώσουν διατροφικά ×εδώ και χρόνια πλέον.?? Άρα έμμεσα υποστηρίζεται ότι οι πολίτες δεν έπρεπε να ξεσηκωθούν.Τότε γιατί ξεσηκώθηκαν οι πολίτες χωρών αιώνες πίσω για ψωμί ( κύρια) παιδεία-ελευθερία.Αυτό δεν ήταν και το κυρίαρχο σύνθημα του πολυτεχνείου το 1973??
Για να υποστηρίζεται σήμερα ο Μαδούρο στην Βενεζουέλα ( στην βάση της εκλεγμένης προεδρίας) πρέπει να απεμπολείται και η πολιτική αίσθηση και πεπατημένη της πρακτικής της ΕΔΑ το 1963 , αλλά και η αλισθηση της εξέγερσης του πολυτεχνείου το 1973 .Διότι απ την αριστερή σοβαρή άποψη η μέν πρακτική της ΕΔΑ το 1963 απέβλεπε στο να μην την πληρώσουν οι πολίτες ( διαφύλαξε το κοινωνικό σώμα) αλλά και το πολυτεχνείο το 1973 έμπαινε και μπήκε στην υπηρεσία προστασίας των πολιτών ώς προοπτική για τα επόμενα χρόνια, με την αποκατάσταση της κοινωνικής ηρεμίας δια του κοινοβουλευτισμού όπως και έγινε.
Το να υπεραμυνεται στις μέρες μας η κυβέρνηση του Μαδούρο ( θα πρέπει να ξέρει ότι υπεραμύνεται υπερ μιας δομής διαχείρησης μιας πλούσιας( όχι φτωχής πάντως) χώρας σαν την Βενεζουέλα , που παρήγαγε τα άδεια ράφια τροφίμων για τιυς πολίτες της και την συνοριακή μετανάστευση πολιτλων για να βρολυν τροφή. Το σύνθημα ψωμί-παιδεία-ελευθερία σίγουρο ιναι δεν μπορεί να λειτουργήσει παρά μόνο με πρώτο συνθετικό το ψωμί. Κσι απ ότι φαίνεται στα ράφια των καταστημάτων τροφίμων στην Βενεζουέλα , δεν υπάρχει ούτε αλεύρι , για τούτο και άδεια ράφια. Και αν οι HΠΑ ή άλλες χώρες βρούν τρόπο να εφοδιάσουν με αλεύρι τα άδεια ράφια των καταστημάτων της Βενεζουέλας( αυτό προσπαθούν τώρα) καλά θα κάμουν οι πολίτες της Βενεζουέλας να θεωρήσουν τους Αμερικανούς σωτήρες.Και το ερώτημα ( αυτό που παρακάμπτει η Ελληνική επιλεκτικής μνήμης κυβέρνηση )σήμερα ειναι: Τι έκανε ο Μαδούρο για τους πολίτες υπηκόους του, για να μην θεωρήσουν τις ΗΠΑ ώς σωτήρες ??