Το καρμπούρο: Μια φορητή λάμπα ασετυλίνης του περασμένου αιώνα
Βρέθηκε σχεδόν καινούργιο σε μια αποθήκη. Λίγες φορές θα πρέπει να είχε χρησιμοποιηθεί κι όπως είπε αργότερα ο αρχικός του ιδιοκτήτης αυτό έγινε για το φωτισμό κάποιου μαγαζιού. Αυτός που το βρήκε, μετά το πρώτο σπαζοκεφάλιασμα για το τι ακριβώς είναι και που μπορεί να χρησίμευε και αφού το έδειξε σε κάποια άτομα του είπαν ότι είναι Καρμπούρο.
Έτσι αποκαλούνταν αυτή η φορητή λάμπα της ασετυλίνης στη λευκαδίτικη ντοπιολαλιά. Είναι λαμαρινένια και πολύ πιθανό να έχει κατασκευαστεί σε κάποιο ντόπιο λευκοσιδηρουργείο. Το καρμπούρο χρησιμοποιήθηκε μαζί με τη λάμπα πετρελαίου ως φορητή λάμπα στις αρχές του 20ου αιώνα. Η φωτεινή του φλόγα παράγονταν από την καύση της ασετυλίνης.
Υπολείμματα ανθρακασβεστίου (CaC2) στον πυθμένα του κάτω δοχείου
Η λάμπα πήρε το όνομά της από το καρμπούρο (ιταλ. Carburo), το ανθρακασβέστιο δηλαδή που χρησιμοποιούσε ως πρώτη ύλη για την παραγωγή του καύσιμου αερίου, της ασετυλίνης, όταν αυτό ερχόταν σε επαφή με το νερό. Το ανθρακασβέστιο (καρβίδιο του ασβεστίου – CaC2) που χρησιμοποιούνταν ήταν μια γκρίζα πέτρα (υπήρχαν ακόμη υπολείμματα στον πυθμένα του κάτω δοχείου) που παράγονταν σε μικρά κομμάτια από κάρβουνο (κωκ) και ασβέστη (CaO) σε υψηλές θερμοκρασίες σε εργοστάσια που λειτουργούσαν την εποχή εκείνη. Η πέτρα αυτή αντιδρούσε με το νερό (υδρόλυση) και παρήγαγε το εύφλεκτο αέριο, την ασετυλίνη (= ακετυλένιο ή αιθίνιο HC≡CH, ακόρεστος υδρογονάνθρακας). Η χημική αντίδραση που λαμβάνει χώρα όταν τα δύο υλικά έρθουν σε επαφή είναι η εξής: CaC2 (s) + 2H2O (aq) → C2H2 (g) + Ca(OH) 2 (aq).
Το καρμπούρο αποτελούνταν από δύο κυλινδρικά σκεύη (δοχεία σαν βάζα) που έμπαινε το ένα μέσα στο άλλο και σφράγιζαν ερμητικά. Στο πρώτο κάτω δοχείο τοποθετούνταν οι πέτρες του ανθρακασβεστίου και το νερό με το οποίο όταν ερχόταν σε επαφή αντιδρούσαν και παράγονταν το εύφλεκτο αέριο, η ασετυλίνη.
Το πάνω δοχείο που σφράγιζε στο κάτω δοχείο είχε στο κέντρο του ένα μεγάλο στενόμακρο σωλήνα που στηρίζονταν στην άνω επιφάνεια του δοχείου, απ΄ όπου έβρισκε διέξοδο το αέριο, το οποίο στη συνέχεια καιγόταν στην άκρη του σωλήνα παράγοντας σταθερό και πολύ καλό λευκό φως.
Αυτό το μέρος του Καρμπούρου τοποθετούνταν στη συνέχεια μέσα σε ένα τρίτο κυλινδρικό δοχείο που είχε στη μια άκρη του αφενός μεν έναν κρίκο για να κρεμιέται η λάμπα στον τοίχο αφετέρου μια ξύλινη σφήνα κρεμασμένη από ένα σπάγκο που τοποθετούνταν ανάμεσα στα δύο μέρη και τα στερέωνε για να αποφεύγονται, μάλλον, οι κραδασμοί από το «κόχλασμα» της αντίδρασης στο εσωτερικό μέρος της συσκευής.
Να κάνει συνέντευξη τύπου ο βουλευτής και η ΝΟΔΕ ΝΔ Λευκάδος να εξηγήσουν στους καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος πώς θα πάρουν πίσω τα χρήματυα που τους άρπαξαν οι πάροχοι και το κρατικό ταμείο.
Οι πολίτες πλέον να λάβουν μέτρα για φωτισμό με καρμπούρο, διότι θα αντιμετωπίσουν πολύ χειρότερα στο θέμα ηλεκτρισμού με αυτούς τους Δημοκράτες
Όπως είναι οικιστικά πλλεον η Λευκάδα συνολικά σοβαρή απεξάρτηση απ το ηλεκτρικό δεν μπορεί να γίνει στα νοικοκυριά. Ούτε στα χωριά , στην πόλη διόλου.
Ελάχιστη μείωση της κατανάλωσης με λάμπσς Led μόνο, που δεν θα έχει και αποτέλεσμα ηια τα πορτοφόλια των νοικοκυριών. Τουριστικό εισόδημα χωρίς ηλεκτρισμό δεν υπάρχει καθόλου. Και μείωση του κόστους του ηλεκτρισμού στον τουριστικό τομέα είναι αδύνατη. Το αντίθετο μάλιστα θα συμβαίνει , εφ όσον το τουριστικό εισόδημα και η εμπορία προιόντων και υπηρεσιών, είναι το καθ ολοκληρία εισόδημα της Λευκάδος.
Άρα στην Λευκάδα το φαινόμενο του κόστους για την απόκτηση του εισοδήματος ολοένα και θα μεγαλώνει βαθμιαία με τα χρόνια, περιορίζοντς και το ποσοστό κέρδους, και ταυτόχρονα περιορίζοντας και το ποσό επανεπένδυσης του κέρδους για την αναπαραγωγή του εσόδου.
Με αυτά τα κόστη πλέον, ακόμη και για την αυτοσυντήριση και μόνο του τουριστικού εισοδήματος ( για ικανό βαθμό μεγέθυνσης του εσόδου δεν γίνεται λόγος) θα υπάρξουν δτσκολίες με αναφορά στην ποιότητα των υποδομών ( κτιριακών καταλυμάτων), και άσα και απροθυμία συμμετοχής του τουριστικού κλάδου για την βελτίωση των μαζικών υποδομών, που εξυπηρετούν και αναβιβάζουν ποιοτικά και αυτόν τον κλάδο.
Η πιθανότηρα διαρκούς αυξητικά ικανά του πληθους του τουρισμού( σε βαθμό μεγαλύτερο του βαθμού αύξησης του κόστους για να ανεβαίνουν τα έσοδα) πόσο δυνατή είναι και ποιό είναι το σημείο κορεσμού της τουριστικής χωρικότητας της Νήσου?? Για το καλοκαίρι υπάρχουν αναφορές ότι ενεστωτικά υπολογίζονται στην συγχρονία 200 χιλιάδες πληθυσμός πάνω στην Νήσο. Πόσο μπορεί να μεγενθύνεται αυτό το πλήθος και σε ποιό σημείο που να μην προκαλούνται αντιοικονομίες κλιμακας με εξόχως μεγάλα ταμειακά αντιοικονομικά κόστη??
Ή και τι περιθώριο υπάρχει λόγω παραπλερα ικανότερης μαζικής οργάνωσης και πασαγωγής του τουριστικών υπηρεσιών, μειωθεί το κόστος πασαγωγής του τουριστικού προιόντος, για να πάρουν μια ανάσα τα κέρδη??
Και για να γίνει αυτό απαιτείται χρόνις και μέθοδος.
Τουτέστιν στην Λευκάδα κύριο εργαλείο τγς τουριστικής και διαβιωτικής πραγματικότητας είναι η τιμολογιακή αυξητική πολιτική, και ταυτόχρονα η μείωση του εργασιακού κόστους( λιγώτερες θέσεις απασχόλησης ακόμη και για την θερινή τουριστική περίοδο) και μάλιστα άμεσα από τώρα και μετά την λήξη περίπου συις μλερες μας των μέτρων πανδημίας.
Και αυτό να το έχουν κατά νού οι επαγγελματίες του τουρισμού για να αντιμετωπίσουν την όποια αναγκαία ποιότητα των τουριστικών υπηρεσιών λόγω αναγκαστικά μικρότερου αριθμού απασχολουμένων και ταυτόχρονα αυξητικού κόστους της εφοδιαστικής αλυσίδας για την παραγωγή του τουριστικού προ’ι’όντος.
Σε όρους υπόλοιπης διαβιωτικής κοινής στον χρόνο καθημερινότητας , η ζήτηση συνολικά για την εμπορία προ’ι’όντων και υπηρεσιών θα μειωθεί αρκετά, τα ποσοστά κέρδους εμπορίας προιόντων θα συμπιέζονται και μαζί και κύρια ο τζίρος. Λιγώτερος τζίρος, μεγαλύτερα κόστη ταυτόχρονα.Είναι μαζί και η ονομαζόμενη αναπτυξιακή πολιτική και πρακτική των ημερών μας ώς αποτέλεσμα της δθαχειριστικής κυβερνητικής πρακτικής.
Οι στα όρια του κέρδους λειτουργούσες εμπορικές μικροεμπορικές και τουριστικές μονάδες θα δούν το φάντασμα του κλεισίματος μέσα σε αυτό το τοπίο.
Και ότι μείνει θα θέλει ισχυρή βούληση δθαχείρησης για να μην μπαίνει στον φαύλο κύκλο της οικονομικής αδυναμίας που οδηγεί στο κλείσιμο κσι την εγκαταλειψη της δραστηριότητας.
Οι ιστορικοί μελετητές , έδρες πανεπιστημιακές με τα επιδοτούμενα προγράμματα μελετών να ανοίξουν προγράμματα για υποψήφιους διδάκτορες για τον τρόπο και την μεθοδολογία που απ τις ΔΕΚΟ ( Δημόσιες επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας) ΔΕΗ-ΟΤΕ μετασχηματίστηκαν σε Παρόχους ηλεκτρισμού, Deutsche Telecom Cosmote και αυτό έγινε τα τελευταλια 35 χρόνια ( σηματοδοτείται η διάρκεια μιας γεννιάς για την ιστορική διάσταση των μελετών).
Η μελέτες αυτές είναι ουσιαστικά αντικειμένου μεθοδολογίας, για το οποίο στην Ελληνική ερευνητική πραγματικότητα καμμία εμπειρία ή γνώση δεν υπάρχει για την επιστήμη της μεθόδου, μια και χρόνια αυτή η και δήθεν επιστημονική Ελληνική πραγματικότητα ήταν απολύτως στραμένη στην αρπαχτή του επαγγλελματος και των κοινωνικών ρετιρέ που εξασφλαλιζαν τα δηθεν πτυχία των επαγγελματικών συντεχνιών και η αυτόκλητη ψευτομαστοράντζα και εμπορική αρπαχτή.
Με τον σεισμό του 2015 , λεγινε σαφές στην Λευκάδα τι ποιότητα γνώσης και επαγγελματισμού και διοικητικλης ορθολογικότητας κυκλοφορεί στην Ελληνική πραγματικότητα.
Να ανοίξουν προγράμματα ( ετσι ονόμαζε ο Ν.Σβορώνος την έναρξη ερευνητικών μελετών) ερευνών για την μεθοδολογία , και το όφελος θάναι μεγάλο. Διότι και χρηματοδότηση επιδότηση θα εξασφαλιστεί και πανεπιστημιακές δημοσιουπαλληλικές έδρες θα κονομήσουν, και κάτι θα βγεί συνολικά ώς γνώση και θα εξηγηθεί καλύτερα το φαινόμενο μετεξέλιξης των ΔΕΚΟ ( ΔΕΗ & ΟΤΕ) σε παρόχους ηλεκτρισμού και Deutsche Telecom Cosmote , και ουσιαστικότερη γνώση θα υπάρξει για τις παραπέρα κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις που προοδευτικά ακολουθούν με το λεγόμενο ήδη εκπονηθέν «» πρόγραμμα νερού»» που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ιδιωτικοποίηση σε σύστημα παρόχων του νερού.
Για τους εντρυφείς και ορεξάτους νεαρούς και νεαρές των σπουδών που θέλουν να ειδικευθούν επιστημονικά με άριστη επαγγελματική προοπτική ( μεγάλες αμοιβές εργασίας, και γενικά ικανή εργασιακή προοπτική ) να κυτάξουν τις σπουδές μεθοδολογίας ( μεθόδων και λειτουργιών οργάνωσης κλάδων της κοινωνικής και οικονομικής ζωής) και στην Ευρώπη στην πρωτοκαθεδρία γνώσης και επαγγελματικής αποκατάστασης υπάρχει η Γαλλική πανεπιστημιακή σχολή και τάση, λίγο έξω απ το Παρίσι, που οι αποφοιτοι της έχουν διασπαρεί σε λολο τον κόσμο ώς ικανά στελέχοι και πανεπιστημιακοί επικεφαλής σχετικών επιστημονικών εδρών, σε νλεες μάλιστα ηλικίες.
Για το πώς η ΔΕΚΟ μετασχηματίσθηκαν στο σημερινλο καθεστώς Παρόχων-Κράτους ηλεκτρισμού ( πάνε μαζί αυτά μια και οι πάροχοι ηλεκτρισμού κανοναρχούν το κράτος στην ηλεκτροδότηση της χώρας), αν υπήρχε ανεπτυγμένη έρευμα μεθοδολογίας στην Ελλλαδα, θα ήταν περισσότερο κατανοητό και οι διαδρομές της αρπαχτής σε βάρος των νοικοκυριών απ την χρήση ηλεκτρισμού θα μπορούσε να κατανοηθεί καλύτερα και να είχε απαλυνθεί ή αποφευχθεί. Και να σωθούν μικροεπιχειρήσεις και επαγγέλματα και επιτηδεύματα και βιοτεχνίες Ελληνικές που έκλεισαν απ το κόστος ηλεκτρικού και θα κλείσουν μαζικά με την ωρίμανση των συνθηκών της χρήσης αναγκαστικά ηλεκτρισμού ώς σύστημα παρόχων-κράτους-κυβέρνησης, στην θέση της ΔΕΚΟ ΔΕΗ.
Με αφορμή και το ωραίο αφιέρωμα για την λάμπα καρμπύρου του φιλόξενου εδώ site , να γίνει σκέψη στις περιφέρειες της χώρας ή και στις μεγαλουπόλεις για υποκατάσταση του ηλεκτρο φωτισμού , οπου είναι δυνατό, με άλλες μορφές φωτισμού. Και πρός αυτή την κατεύθυνση και η επαναφορά της τέχνης κατασκευής λαμπών καρμπούρου μπορεί να αποτελέσει ένα νέο επιτήδευμα επαγγελματικά έστω και σαν νοσταλγική απασχόληση αρχικά. Διότι μπορεί και μέσω του φωτισμού με καρμπούρο, να γίνει μια οικονομία χρήσης ηλεκτρισμού όσο ελιναι δυνατό. Και εφ λοσον κυβερνητικό κρατικό και των παρόχων σχέδιο είναι ώς πρόγραμμα ηλεκτρισμού, να ξεδοντιάσουν τους πολίτες.