Ο τοίχος έχει τη δική του ιστορία…

Βαρύ το φορτίο της ιστορίας που κουβαλάει ο τόπος μας. Ιδιαίτερα αυτό της σύγχρονης ιστορίας, με τις μνήμες, όσων έζησαν τα γεγονότα της εποχής εκείνης, να είναι τις περισσότερες φορές νωπές.

Σημάδια αυτής της ιστορίας θα ανακαλύψει κανείς ακόμη και σήμερα, μετά τόσα χρόνια, περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της πόλης μας. Παρ΄ όλες τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί κατά διαστήματα για να εξαφανιστεί και το τελευταίο ίχνος.

Είναι τώρα πια ξεθωριασμένα, δεν κραυγάζουν όπως άλλοτε, τα προσπερνάμε συνήθως, πρέπει να κοιτάξει κανείς προσεκτικά για να τα ανακαλύψει. Όπως στο κέντρο της πόλης μας, στο αρχοντικό Ζουλίνου, όπου στεγάζεται η Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας. Στο πέτρινο αυτό νεοκλασικό, κτίσμα του τέλους του 19ου αιώνα, είχε στεγαστεί παλιότερα η Εθνική Τράπεζα, η στρατιωτική Διοίκηση των Ιταλών και Γερμανών κατακτητών κ.ά.

Κατά μήκος του πέτρινου αυλότοιχου, που περικλείει το κτίριο, υπάρχουν πέτρινα κολωνάκια πάνω στα οποία στηρίζεται το σφυρήλατο κάγκελο της περίφραξης. Από τη μεριά που είναι η κεντρική είσοδος της βιβλιοθήκης (οδός Λοχαγού Ροντογιάννη) οι κολώνες δεν είναι σοβατισμένες, όπως στον υπόλοιπο αυλότοιχο και έτσι μπορούν εύκολα να αναγνωστούν τα εξής συνθήματα:

ΚΚΕ, ΕΑΜ, των οποίων η σημασία είναι πασίδηλη, ώστε να μην χρειάζονται περαιτέρω επεξηγήσεις. Πάντα πήγαιναν μαζί εξάλλου αυτά τα δύο, το πρώτο ήταν αυτό που γέννησε και ανάθρεψε το δεύτερο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν ο μπροστάρης, ο καθοδηγητής και ο αιμοδότης του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου.

Σώζεται όμως και ένα τρίτο σύνθημα, της ίδιας εποχής, όπως όλα δείχνουν, που όσο και αν το ψάξαμε δεν μπορέσαμε να καταλήξουμε τι επακριβώς υποδηλοί. Γράφει, αν το διαβάζουμε σωστά: «ΡΑΝΤΙΣΑΤΕ ΜΕ ΠΕΡΟΣΠΟΡΙΝΗ» και αναγράφεται σε δυο συνεχόμενες κολώνες, στην τελευταία πιο καθαρά.

Τώρα η περοσπορίνη απαντάται με την ίδια εμπορική ονομασία μέχρι σήμερα. Πρόκειται για ένα φυτοπροστατευτικό προϊόν, που ενδεχόμενα να χρησιμοποιούταν παλιότερα από τους αμπελοκαλλιεργητές, αλλά και πάλι γιατί να γραφεί πάνω στον τοίχο, εκτός κι αν έχει κάποια άλλη αλληγορική σημασία..