«Ρετιρέ»: Ποίημα του Θοδωρή Γεωργάκη για την Ημέρα Ποίησης
Του Θοδωρή Γεωργάκη
(Για την ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ένα ποίημα απ’ την ανέκδοτη ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ μου πενήντα ποιημάτων με τίτλο «ΟΠΛΙΣΜΕΝΗ ΑΦΙΣΑ»).
ΡΕΤΙΡΕ
Ζω σε μια κοινωνία που δοξάζει τις αυταπάτες… Ζω
σε μια κοινωνία που χειροκροτεί τις νίκες της
φενάκης… Κατοικεί στο ρετιρέ, αγνοώντας πως ο
θησαυρός βρίσκεται στο υπόγειο…
Αθροίζει τις σοδειές της νύχτας σε αυθάδεια με
σειρήνες και εμβατήρια… Ράθυμα κι από συνήθεια
κρεμάει στ’ ανοιχτά παράθυρα του Μάη τα
στεφάνια, μεταφράζοντας τη συμφορά σε
νοσταλγία…
Ταβερνείον «Η Μοναξιά»! Σε μια πειραματική
γειτονιά!
Πολύβουη! Με πλανήτες, γαλαξίες και νεφελώματα!
Καλλωπίζω τα τραπεζάκια και βυθίζομαι στα χνώτα
μου… Κρύβω τα δάχτυλά μου μέσα στη γροθιά της
υπόσχεσης!
Η πρώτη γνώριμη φιγούρα πλησιάζει! Είναι μια
φούχτα χάρτες από οπλισμένο σκυρόδεμα…
Καθείστε… Οι λυγμοί με τα φτερά κατέρχονται με
ανεμόσκαλα απ’ το ρετιρέ να σας σερβίρουν…
Μόλις αντιληφθήκαμε πως, στις ταπεινές μας
φούχτες καταμετρούμε τα πρώτα λάφυρα της
επιστροφής «Εις εαυτόν»…
ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ
