Σαν σήμερα το 1951 η Ασφάλεια ανακαλύπτει τον ασύρματο του παράνομου ΚΚΕ στη βίλα Αύρα στη Γλυφάδα

Ο Ηλίας Αργυριάδης (μπροστά στη φωτογραφία) στην αίθουσα του Στρατοδικείου

Σαν σήμερα το 1951 η Ασφάλεια ανακαλύπτει τον ασύρματο του παράνομου ΚΚΕ στη βίλα Αύρα στη Γλυφάδα. Συλλαμβάνονται ο Ηλίας Αργυριάδης και η Κατίνα Δάλλα.

Ο Ηλίας Αργυριάδης δικάστηκε τον Φλεβάρη του 1952 από το Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών μαζί με άλλους 28 συγκατηγορουμένους, με την κατηγορία της κατασκοπείας, και καταδικάστηκε «δις εις θάνατον». Εκτελέστηκε στις 30 Μαρτίου 1952, στο Γουδή, μαζί με τους Νίκο Μπελογιάννη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση.

Σε εφημερίδα της εποχής διαβάζουμε («ΕΜΠΡΟΣ», Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 1951):

«[…] Κατόπιν συστηματικών πολυμήνων προσπαθειών των αρμοδίων υπηρεσιών κατωρθώθη η ανακάλυψις δύο μυστικών ασυρμάτων του ΚΚΕ δια των οποίων οι ενταύθα πράκτορές του μετέδιδαν πληροφορίας κυρίως στρατιωτικής φύσεως εις την Βουλγαρίαν. Οι ασύρματοι αυτοί, εγκατεστημένοι εις μίαν ειδικώς κατεσκευασμένην κρύπτην μίας βίλλας της Γλυφάδας, επί της οδού Αρτέμιδος 43, εχρησιμοποιούντο επί μακρού χρόνου. Τεράστια ποσά διατέθησαν υπό του ΚΚΕ κατά το τελευταίο διάστημα προς ανασυγκρότησιν του παρανόμου μηχανισμού του. Εντός της κρύπτης ελειτούργει και τυπογραφείον, ανευρέθη δε το αρχείον του κομ. κόμματος. Επίσης κατασχέθησαν κρυπτογραφικοί κώδικες και άλλον άφθονον κομμουνιστικόν υλικόν.

Η έφοδος των οργάνων της Ασφαλείας εις την βίλλαν της Γλυφάδας ενηργήθη περί την 2.30 πρωϊνήν της χθες, εστέφθη δε υπό πλήρους επιτυχίας. Εντός αυτής συνελήφθησαν, ο αρχηγός της κομμουνιστικής κινήσεως Ηλ. Αργυριάδης και η φίλη του, Επίσης συνελήφθησαν και πολλοί άλλοι ενεχόμενοι εις την αποκαληφθείσαν παράνομην οργάνωσιν. Αι ανακρίσεις συνεχίζονται, προβλέπεται δε ότι θα έρθουν εις φως λίαν αποκαλυπτικά στοιχεία δια την συντελουμένην ανασυγκρότησιν του ΚΚΕ […].

Ο Αργυριάδης ήτο παλαιός κομμουνιστής, δηλωσίας όμως και αυτός από του 1948. Από της εποχής εκείνης ο Αργυριάδης έπαυσε να αναμειγνύεται εις τας παρανόμους ενεργείας του κόμματος και επεδόθη εις ειρηνικά έργα. Ίδρυσεν εις μικράν απόστασιν από της επαύλεως όπου διέμενεν πτηνοτροφείον, όπου διέτρεφεν 2.000 πουλερικά. Απέφευγεν επιμελώς να έρχεται εις επαφήν με τους γείτονάς του. Δεν είχε δοσοληψίας ούτε με τον παντοπώλην της περιοχής. Επροτίμα να προμηθεύεται ό,τι του εχρειάζετο δια την συντήρησιν της οικογενείας του, της συζύγου του και των τεσσάρων τέκνων του, από τας Αθήνας και να μεταφέρει εις Γλυφάδα. Δεν εσύχναζεν ούτε εις οινομαγειρείον, το οποίον ευρίσκετο πλησίον του πτηνοτροφείου του, ενώ ήταν τακτικός θαμών άλλου οινομαγειρείου ευρισκομένου εις πρώτην στάσιν του Καλαμακίου. Δια της στάσεώς του αυτής είχε δημιουργήσει εις την περιοχήν όπου διέμενεν, την εντύπωσιν ότι ήτο ένας συνετός οικογενειάρχης, ο οποίος δεν ησχολείτο παρά μόνον με την πτηνοτροφίαν του και τα παιδιά του. Όσοι ηρωτήθησαν από τα όργανα της Γενικής Ασφαλείας και της Χωροφυλακής έδωσαν δι΄ αυτόν τας καλυτέρας πληροφορίας […]».