Χειρόγραφο Γιώργου Σγουρού (Μέρος 12ο)

Λαϊκό δικαστήριο κάπου στην Ελλάδα το 1944 (Πηγή)

Στο κομμάτι αυτό του ημερολογίου του ο Γ. Σγουρός περιγράφει μια συνεδρίαση του Λαϊκού Δικαστηρίου στην Εγκλουβή, στην οποία παραβρέθηκε, καθώς και το ταξίδι του με καΐκι στην Αθήνα προκειμένου να σχηματίσει την επιτροπή από Λευκαδίτες που θα παρέδιδαν το υπόμνημα των κατοίκων της Λευκάδας. Λόγω των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των Γερμανών στην Πελοπόννησο αδυνατεί πλέον να επιστρέψει στη Λευκάδα και θα σταλεί με εντολή του Επαρχιακού Γραφείου της ΚΕ του ΕΑΜ στη Χίο.

Διατηρείται η αρχική ορθογραφία του χειρόγραφου. Συνέχεια από το Μέρος 11ο.

«Την Κυριακή 30/4 πήγα στην Εγκλουβή. Είχε συνεδρίαση το Λαϊκό Δικαστήριο. Η σύνθεσή του: Τρεις άνδρες -1 νέος, 2 γέροντες- μια γυναίκα και ο Λαϊκός επίτροπος. Υποθέσεις για εκδίκαση: 1) Κτηματικές διαφορές ανάμεσα σε συγχωριανούς, 2) Μήνυση εναντίον μέλους της Λαϊκής ασφάλειας του χωριού για άσκοπους πυροβολισμούς και διατάραξη της κοινής ησυχίας και άλλες. Απόφαση συμβιβαστική για την πρώτη υπόθεση που ικανοποίησε και τους δύο αντιδίκους και τους χώριζε σαν φίλους από το δικαστήριο. Τριμελής επιτροπή γερόντων από το ακροατήριο θα παρακολουθούσε την εκτέλεση της απόφασης και θα επενέβαινε σε αποκατάσταση τυχόν διαφορές που θα προέκυπταν. Διαδικασίαι προσεκτική εξέταση των μαρτύρων δίνοντας έτσι την ευκαιρία να εμφανιστή που βρήσκετε το δίκιο. Στον κατηγορούμενο δόθηκε το δικαίωμα να αποδείξει με όλα τα μέσα εκείνο που ήθελε. Εξέταση απεριόριστου.

3/5 στην Αθήνα.

Το ταξίδι μας ήταν εξαιρετικά περιπετειώδες. μαζί μας συνταξείδευαν και 18 γερμανοί στρατιώτες που φεύγανε με άδειες για την πατρίδα τους. Ταξιδεύαμε μόνο νύχτα χωρίς φώτα στις οξιές (Μπροστά στο Μεσολόγγι) λίγο έλειψε να πέσουμε πάνω σε νάρκη και στις εκβολές του Αχελώου καθήσαμε στην άμμο και ευτυχώς που είχε ήσυχη θάλασσα αλλιώτικα θα πνιγόμαστε όλοι. Ύστερα από αγώνα τριών ωρών τα καταφέραμε να ξεκολλήσουμε από την άμμο και να συνεχίσουμε το ταξείδι μας φτάσαμε στο Αίγιο και προσπαθήσαμε να ξεφορτώσουμε το αλάτι, ήταν όμως αδύνατο. Συνεχίσαμε το δρόμο μας. (Αναφέρω τον τρόμο των γερμανών όταν το καΐκι πλησίαζε στις ακτές της στεριάς. Τέτοιος ήταν ο τρόμος τους που απειλούσαν τον καπετάνιο να πλησιάζει τις ακτές με τα όπλα τους λέγοντάς του χαρακτηριστικά: «Παρτιζάν-Παρτιζάν». Φτάσαμε στον Πειραιά το μεσημέρι της 3/5.

Σήμερα 4/5 πήρα επαφή με την οργάνωση και άρχισα το σχηματισμό της επιτροπής για την επίδοση των υπομνημάτων την δουλειά ανέλαβε ο λευκαδίτης δικαστικός κλητήρας Φίλιππος Βανδώρος. Έγινε η επιτροπή θα παρουσιαστή για την επίδοση αύριο. Τώρα βρισκόμαστε σε αναμονή. Έπρεπε να διατεθή το εμπόρευμα και να ετοιμαστούμε για την επιστροφή. Καθυστερήσαμε όμως, για την διάθεση του αλατιού.

18/5 Τα γεγονότα της Πελοποννήσου¹ έφεραν αποκλεισμό της Πελοποννήσου και η επιστροφή απ΄ αυτόν τον δρόμο έγινε αδύνατη. Αλλά και η δια της στερεάς επίσης δύσκολη γιατί είχαν αρχίση εκκαθαριστικές επιχειρήσεις οι γερμανοί σε μεγάλη κλίμακα και με πολλές δυνάμεις. Η οργάνωση (Επαρχ. Γραφείο Κεντ. Επιτροπής ΕΑΜ) απεφάσισε να με στείλη στο Αιγαίο (Χίο) και ειδοποίησε την οργάνωση της στερεάς γιαυτό.

Περιμένω την ευκαιρία για να φύγω διατηρώντας την επαφή μου και χρησιμοποιούμενος σε βοηθητικές δουλειές».

(Συνεχίζεται)

(Πηγή: Ιωάννης Α. Αναγνώστου, «Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ (1941-1944)», διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Τομέας Ιστορίας Νεώτερων Χρόνων), 2002.)
____________________________
¹ Μετά την κάθοδο του Άρη Βελουχιώτη στην Πελοπόννησο με εντολή της Π.Ε.Ε.Α και την αποφυγή της δράσης του ΕΛΑΣ στη Βόρεια Πελοπόννησο μετά τις ομαδικές εκτελέσεις των Γερμανών στη περιοχή, η δράση του ΕΛΑΣ στην κεντρική και νότια Πελοπόννησο αναβαθμίστηκε, σε βαθμό που η περιοχή της Πελοποννήσου το Μάη του 1944 κηρύχτηκε από τους Γερμανούς ως η μοναδική στην Ελλάδα εμπόλεμη ζώνη. Στις 17 Μάη του 1944 ο 6ος Λόχος του 6ου Συντάγματος της III Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου πραγματοποίησε ενέδρα στη θέση Νταούλι Αχλαδόκαμπου πάνω στον επαρχιακό δρόμο Τρίπολης-Άργους, προσέβαλε δέκα γερμανικά φορτηγά τα οποία μετέφεραν στο Άργος την Σχολή εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, δύναμης 100 ανδρών και 5 αξιωματικών. Η μάχη κράτησε τρεις ώρες με αποτέλεσμα 50 νεκρούς γερμανούς, ενώ οι υπόλοιποι τράπηκαν σε φυγή. Τα αυτοκίνητα καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Διαβάστε ακόμη: