Στους Σκάρους…

Στους Σκάρους βρεθήκαμε χθες για μια ακόμη φορά. Πεζή όπως πάντα ακολουθώντας αυτή τη φορά τη διαδρομή: Ξήλωμα – Αη Γιώργης – Σταυρός – Παναγιά – Μονοθυατέρα – Στέρνα… Για πάνω από έξι ώρες φέραμε σβούρα ολόκληρο σχεδόν το βουνό.

Ως πρώτον επισκεφτήκαμε το χώρο δενδροφύτευσης της περιβαλλοντικής ομάδας του Α” Γυμνασίου Λευκάδας. Αρκετά από τα δενδρύλλια δείχνουν να έπιασαν, για κάποια άλλα πάλι ο χρόνος θα δείξει, αλλά απ” ό,τι είδαμε έχουν βγάλει «μάτια».

Δεν παραλείψαμε να φωτογραφίσαμε στην πορεία και κάποια αγριολούλουδα, όπως και κάποιους πετρώδεις βράχους -μία από τις «τρέλες» μας-, και ό,τι άλλο υπέπεσε στην αντίληψή μας. Τα ίδια είδη αγριολούλουδων που φύονται στο βουνό την εποχή αυτή απαντώνται και στους οικισμούς που βρίσκονται στους πρόποδές του, τα χρώματα μόνο μας φάνηκαν να είναι πιο έντονα.

Και κάποιες παρατηρήσεις: Κάποιοι θεωρούν ακόμη βιλαέτι τους το βουνό. Με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν γύρω από τις στάνες ελεύθερα σκυλιά – τι σκυλιά δηλαδή σκύλαροι. Είναι κατανοητή βέβαια η προσπάθεια που καταβάλλεται για αυτοπροστασία λόγω της αύξησης των ζωοκλοπών και στον τόπο μας, αλλά δεν νομίζω ότι αντιμετωπίζεται έτσι η κατάσταση. Πολύ δε περισσότερο που οι στάνες βρίσκονται σε περάσματα απ” όπου αναγκαστικά θα περάσει ο κάθε περιπατητής. Στην πρώτη στάνη λοιπόν κατεβαίνοντας δεχτήκαμε επίθεση από δύο μεγαλόσωμα σκυλιά -το τρίτο μάλλον ήταν δεμένο- με αποτέλεσμα να πάει η ψυχή μας στην Κούλουρη που λένε. Τη δεύτερη στάνη και μετά το επεισόδιο αυτό την παρακάμψαμε, κάνοντας ολόκληρο κύκλο, όταν είδαμε ότι υπάρχει και εκεί ελεύθερο σκυλί, με αποτέλεσμα να μας πιάσει σχεδόν του σουρούπωμα στο κατέβασμα. Οπότε ενδεικνύεται η απαραίτητη προσοχή… για όσους θα ήθελαν την εποχή αυτή να κάνουν μια βόλτα στο βουνό. Ας το εξειδικεύσει ο καθένας όπως θέλει αυτό…

Είδαμε στην επιστροφή και μια παράπλευρη απώλεια της αποίμενης κτηνοτροφίας – μια γίδα που μόλις είχε στραγγαλιστεί μπλέκοντας τα κέρατά της σε μια σχισμάδα βράχου με θαμνώδη βλάστηση…

Να αναφέρουμε τελειώνοντας ότι ο ακολουθούμενος με τη διάνοιξη των δρόμων πολιτισμός έφτασε και στο βουνό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: παράνομη υλοτομία στα αιωνόβια ρουπάκια -όχι πρόσφατη- χωματερές κ.λπ. Αν μας ρωτάτε λοιπόν προσωπικά, ποτέ να μην τους άνοιγαν…