Αφιέρωμα: Οι βουλευτικές εκλογές της 3ης Νοέμβρη του 1963 στην Λευκάδα (αναλυτικά αποτελέσματα)
Βουλευτής Λευκάδας εκλέχτηκε με την ΕΔΑ στη Γ΄ κατανομή ο Ξενοφών Γρηγόρης
Ο Ξενοφώντας Γρηγόρης που εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Λευκάδας το 1963
Στις 23 Μάη του 1963 χτυπήθηκε θανάσιμα στη Θεσσαλονίκη ο συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης (είχε εκλεγεί βουλευτής Πειραιά με το ΠΑΜΕ στις εκλογές του 1961). Πέθανε μια μέρα αργότερα στο νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» όπου είχε μεταφερθεί σε κωματώδη κατάσταση.
Νεολαίοι ετοιμάζουν την προεκλογική συγκέντρωση της ΕΔΑ στην πλατεία Κλαυθμώνος (Πηγή: ΑΣΚΙ)
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης χτυπήθηκε με λοστό στο κεφάλι από τον Μανόλη Εμμανουηλίδη που επέβαινε στο τρίκυκλο το οποίο οδηγούσε ο Σπύρος Γκοτζαμάνης, επίσης άνθρωπος του υποκόσμου, μέλη και οι δύο της οργάνωσης Καρφίτσα που καθοδηγούσε η χωροφυλακή και η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης. Η επίθεση με το τρίκυκλο έγινε αμέσως μετά από τη συγκέντρωση που είχε οργανώσει στη Θεσσαλονίκη η ΕΕΔΥΕ, στα γραφεία του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος. Η επίθεση έγινε ενώ ο Λαμπράκης κατευθυνόταν με τα πόδια στο ξενοδοχείο «Κοσμοπολίτ» όπου είχε καταλύσει. Στη διάρκεια αντισυγκέντρωσης, λίγα μέτρα μακρύτερα, χτυπήθηκε από πολίτες τραμπούκους και αστυνομικούς και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ο βουλευτής Καβάλας της ΕΔΑ και μέλος του ΚΚΕ Γιώργης Τσαρουχάς, ο οποίος στη δικτατορία δολοφονήθηκε στην Ασφάλεια μετά από βασανιστήρια.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 11 Ιούνη 1963, ο Καραμανλής παραιτήθηκε. Ως αφορμή της παραίτησης προβλήθηκε ένας ελάχιστα πειστικός λόγος. Η διαφωνία του Καραμανλή με την επιμονή του βασιλικού ζεύγους να πραγματοποιήσει προγραμματισμένο ταξίδι στο Λονδίνο. Ως λόγο της αναβολής ο Καραμανλής επικαλέστηκε φόβους του για επανάληψη ακόμη μεγαλύτερης έκτασης αντιδράσεων από αυτές της 20ης Απρίλη του 1963 εναντίον της βασίλισσας Φρειδερίκης στο Λονδίνο.
Υποβάλλοντας την παραίτησή του ο Καραμανλής εισηγήθηκε την άμεση διενέργεια εκλογών με πλειοψηφικό σύστημα για την ανάδειξη νέας Βουλής που θα είχε αναθεωρητικό χαρακτήρα. Καθώς όμως η πρότασή του δεν έγινε δεκτή, αναχώρησε για τη Ζυρίχη (18.6.1963), αναθέτοντας τη διοίκηση της ΕΡΕ σε 3μελή επιτροπή που αποτελούσαν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Ροδόπουλος και ο Παναγής Παπαληγούρας. Τον Κ. Καραμανλή διαδέχτηκε την προηγούμενη μέρα (17.6.1963) στην πρωθυπουργία ο Παναγιώτης Πιπινέλης.
Η κυβέρνηση Πιπινέλη ορκίστηκε στις 19.6.1963 και στη συνέχεια κατέθεσε στη Βουλή νομοσχέδιο που τροποποιούσε τον εκλογικό νόμο της «ενισχυμένης αναλογικής» σε δύο δευτερεύοντα σημεία. Ο νέος εκλογικός νόμος ψηφίστηκε μόνο από την ΕΡΕ. Η Ένωση Κέντρου απείλησε με αποχή αν οι εκλογές διενεργούνταν από την κυβέρνηση Πιπινέλη και όχι από υπηρεσιακή.
Στις 25 Σεπτέμβρη ο βασιλιάς Παύλος συγκάλεσε σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, από την οποία απέκλεισε την ΕΔΑ. Την άλλη μέρα διαλύθηκε η Βουλή και προκηρύχτηκαν οι εκλογές για τις 3 Νοέμβρη, ενώ στις 28 Σεπτέμβρη σχηματίστηκε υπηρεσιακή κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Στυλιανό Μαυρομιχάλη. Η κυβέρνηση Μαυρομιχάλη προχώρησε στον τμηματικό αφοπλισμό των Ταγμάτων Εθνικής Ασφαλείας (ΤΕΑ), στην αντικατάσταση των νομαρχών από εισαγγελείς και στην προσωρινή αντικατάσταση των αρχηγών της χωροφυλακής και της αστυνομίας.
Μετά από αυτές τις εξελίξεις ο Καραμανλής ήρθε στην Ελλάδα (28.9.1963) για να ηγηθεί της ΕΡΕ στην εκλογική αναμέτρηση. Στο μεταξύ οι περισσότεροι συνεργαζόμενοι με την ΕΔΑ είχαν προσχωρήσει στην Ένωση Κέντρου, ενώ αποχώρησαν από την ΕΔΑ και εντάχτηκαν στην ΕΚ ακόμα και πρώην βουλευτές της (Κώστας Κωνσταντάρας και Γιάννης Αθητάκης).
Στις εκλογές της 3ης Νοέμβρη 1963 πήραν μέρος η ΕΡΕ, η Ένωση Κέντρου, η ΕΔΑ, το Κόμμα Προοδευτικών, το Κίνημα Δημοκρατίας και Σοσιαλισμού (Στρατής Σωμερίτης, Ηλίας Μπρεδήμας) με υποψηφίους σε 3 περιφέρειες, η Χριστιανική Δημοκρατία με αρχηγό και μοναδικό υποψήφιο στα Χανιά τον Νίκο Ψαρουδάκη και διάφοροι ανεξάρτητοι και μεμονωμένοι υποψήφιοι.
Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» την Δευτέρα των εκλογών
Από τις κάλπες αναδείχτηκε νικητής η Ένωση Κέντρου. Τα αποτελέσματα ήταν: Ένωσις Κέντρου: 42,4% (1.962.079 ψήφοι) και 138 έδρες, ΕΡΕ: 39,37% (1.837.377 ψήφοι) και 132 έδρες, ΕΔΑ: 14,34% (669.267 ψήφοι) και 28 έδρες, Κόμμα Προοδευτικών: 3,73% (173.981 ψήφοι) και 2 έδρες.
Η Λευκάδα αποτελούσε χωριστή εκλογική περιφέρεια και ανήκε μαζί με τους νομούς Άρτης, Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Κερκύρας, και Πρεβέζης στη Ε΄ μείζονα εκλογική περιφέρεια.
| ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΜΟΥ ΛΕΥΚΑΔΟΣ | |
| ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΗΜΟΤΩΝ | 35.029 |
| ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΔΡΕΣ | 1 |
| ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ | 53 |
| ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΙΣ | 19.350 |
| ΕΓΚΥΡΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ | 19.119 |
| ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΚΟΜΜΑΤΩΝ | 4 |
Στις εκλογές έλαβαν:
| ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΚΟΜΜΑΤΩΝ | |||
| ΟΝΟΜΑ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ | ΨΗΦΟΙ | ΠΟΣΟΣΤΟ | ΕΔΡΕΣ |
| ΕΘΝΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ (ΕΡΕ) [ΑΡΧΗΓΟΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ] [ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΙΤΗΣ] | 7.415 | 38,78% | 0 |
| ΕΝΙΑΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΕΔΑ) [ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΣΑΛΙΔΗΣ] [ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ: ΞΕΝΟΦΩΝ ΓΡΗΓΟΡΗΣ] | 6.230 | 32,58% | 1 |
| ΕΝΩΣΙΣ ΚΕΝΤΡΟΥ (ΕΚ) [ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ] [ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ: ΚΑΛΚΑΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ] | 4.589 | 24,00% | 0 |
| ΚΟΜΜΑ ΠΡΟΔΕΥΤΙΚΩΝ [ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ] [ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ: ΚΑΛΚΑΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ] | 885 | 4,63 | 0 |
Βουλευτής Λευκάδας εκλέχτηκε στη Γ΄ κατανομή με την ΕΔΑ ο Ξενοφών ΓΡΗΓΟΡΗΣ.
Τα αναλυτικά ανά εκλογικό τμήμα αποτελέσματα στην εκλογική περιφέρεια Λευκάδας είχαν ως εξής (κάντε κλικ πάνω στο εικονίδιο για να διαβάσετε τον πίνακα):
(Πηγές: Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1949-1968 – Β΄ Τόμος, ΥΠΕΣ)
Δείτε ακόμη στο πλαίσιο του αφιερώματος:
| ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 31ΗΣ ΜΑΡΤΗ 1946 (αναλυτικά αποτελέσματα) | ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 16ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ 1952 (αποτελέσματα) | ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 19ΗΣ ΦΛΕΒΑΡΗ 1956 (αναλυτικά αποτελέσματα) |
| ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 11ΗΣ ΜΑΪΟΥ 1958 (αναλυτικά αποτελέσματα) | ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 29ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1961 (αναλυτικά αποτελέσματα) |
Η παραίτηση Καραμανλή έγινε γιατί αρνήθηκε ο Κέννεντυ και οι Κεφαλαιούχοι Αμερικανοί να δεχτούν το αίτημα του Καραμανλή ( στάλθηκε ο Παπαληγούρας με τον Σούλμπεργκερ τον Δντή της εφημερίδος Ουάσιγκτων Πόστ ) για να μειωθούν οι ετήσιες καταβολές από το Ελληνικό κράτος για την πληρωμή του χρέους.
Ο Καραμανλής ήξερε (πρωθυπουργός ήταν όλα τα μάθαινε ) ότι κάτι περίεργο ετοίμαζε το παρακράτος – το οπιίο και ο ίδιος το 1958 είχε βοηθήσει και εκθρέψει-.
Ο Καραμανλής είχε χάσει την έξωθεν καλή Αμερικανική μαρτυρία , μετά την εκλογή Κέννεντυ και την εκπόνηση του Δόγματος των συγγενών κομμάτων για την Ελλάδα.Η πρωθυπουργία εφ όσο ανετέθη στον Π. Πιπινέλη τον απόλυτο μοναρχικό και ιντριγκαδόρο παρακρατικό ( άλλο περίεργο που δείχνει ότι ο Καραμανλής ήταν άγραφο χαρτί πλέον για το παλάτι και τις ΗΠΑ ), ήταν σίγουρο ότι κέρδιζε χώρο το συνολικό παρακράτος και η ολιγαρχία του μπεζαχτά ( συγκεκριμένοι παρασιτικοί ψευτοβιομήχανοι της ψευτοαστικής κοινωνικής Αθηναικής μούφα γκλαμουριάς ).
Η διαφωνία Παλατιού- Καραμανλή για το ταξίδι της στο Λονδίνο ήταν ούτε καν πρόσχημα.
Η δολοφονία Λαμπράκη ήταν και αυτό μια επίδειξη – πρίν την παραίτηση του Καραμανλή ως εκλεγμένος πρωθυπουργός- του παρακράτος ότι είναι παρών και ήταν λογικό εφ όσον το παρακράτος κλήθηκε από το 1958 να παίξει σημαντικό ρόλο για καταστολή των κοινωνικών διεκδικήσεων.
Η βαθιά τομή στο σύνταγμα – αλλαγή άρθρων του συντάγματος υπερ της εκτελεστικής εξουσίας που ζήτησε ο Καραμανλής δεν είχε γίνει δεκτή απ το παλάτι. Το παλάτι βάδιζε δρόμο τυφλό χωρίς να καταλαβαίνει ότι απονομιμοποιείται κοινωνικά στον χρόνο και πολιτικά απαξιώνεται.
Η δολοφονία Λαμπράκη ως πρόκληση του παρακράτους για να αντιδράσει η αριστερά και οι κοινωνικές ριζοσπαστικοποιημένες δυνάμεις , δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος μια και ο έμπειρος Γιάννης Πασαλίδης της ΕΔΑ, κατάλαβε την πρόκληση και συγκράτησε τους εξοργισμένους πολίτες. – Οι παρακρατικοί και οι σύμβουλοι του παλατιού- ΜΠίτσιος- Χοιδάς- Ποταμιάνος- και οι συν αυτό ολιγαρχία επιδοτούμενων ψευτοβιομηχάνων και στρατιωτικοί, είχαν οργανώσει την επέμβαση του στρατού από τότε αν αντιδρούσε η αριστερά και οι κοινωνικές δυνάμεις. Το 1961 ο Χοιδάς ομολόγησε ότι » οι στρατιωτικοί θα φάνε τελικά τον Καραμανλή» γιατί έτσι το μεθόδευαν. Η CIA το 1962 έστειλε τον άνθρωπο δίχως πρόσωπο σταθμάρχη στην Αθήνα, Τζακ Μόρρυ. Με σύμβουλο του Μόρρυ τον Τζών Φατσέα. Ο Καραμανλής ομολόγησε κάπου τον μύχιο φόβο του ότι φοβόνταν ακόμα και για την ζωή του, απ τις διαθέσεις του παρακράτους. Οι αστυνομικοί δντές των αστυνομικών τμημάτων της Αθήνας πουλούσαν σε ιδεολογικούς αντιπάλους πληροφορίες για 50000 δραχμές ( τεράστιο ποσό) της εποχής. Ο άνακτας Παύλος ήταν ασθενής, πέθανε την αρχή του 1944. Η πολιτική των ΗΠΑ για την Ελλάδα, δεν είχε συγκεκριμενοποιηθεί στρατηγικά αφού άλλαξε μετά το 1961 – ως τότε ήταν σταθερά προσηλωμένη στην ανάγκη της παντοκρατορίας της Δεξιάς ( Δόγμα του προηγούμενου Προέδρου Αιζενχάουερ εν όψει του ψυχρού πολέμου και της διαστημικής προηγησιμότητας της Σοβιετικής ένωσης ως ψυχροπολεμικό συμβολισμό υπερ της Σοβιετίας ). Εφ όσον το Αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών τσαλαβουτούσε σχετικά με την Ελλάδα, ο ρόλος της CIA για την Ελλάδα- από το 1947- ενισχυόνταν. Αυτός είναι ο λόγος που φούντωσε και γιγαντώθηκε η παρακρατική παρέμβαση και οι παρακρατικοί κέρδισαν χώρο. Η αποστολή του Παπαληγούρα στις ΗΠΑ μαζί με τον δημοκρατικό δημοσιογράφο Σούλτςμπέργκερ ( υπάρχει και φωτό με τον Κέννεντυ) ήταν συμβολική και έδειχνε τον δρόμο τον οποίο επιθυμούσε να βαδίσει ο Καραμανλής. Μια και ένοιωθε- ήξερε- την παρέμβαση πλέον του παρακράτους στην πολιτική ζωή της Ελλάδος, και ταυτόχρονα την αδυναμία του ίδιου ( του Καραμανλή) να αμυνθεί απέναντι στους παρακρατικούς. Το 4% αφορολόγητο νόμιμα απ τα έσοδα των εφημερίδων της εποχής , που χρησιμοποιούνταν για την πληροφόρηση των πολιτών .. έτρεχε. Την ίδια εποχή ή και πρίν είχε μπεί και η esso pappas στο Ελληνικό παιχνίδι…. Κάποιοι Αμερικανοί σύμβουλοι μαγεμένοι και γοητευμένοι απ τις Ελληνίδες πεταχτούλες, τις είχαν σπιτώσει σε μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας. Περνάγανε καλά και τρώγανε Μπόν Φιλέ ( είναι πραγματικό αυτό), όπως λέγανε τα γκαρσόνια και οι θαμώνες της εποχής.
Γής Μαδιάμ και καλοπέραση
Στην ιστορική έρευνα δεν έχει δοθεί σημασία στην σχέση Παρακράτους και Καραμανλή κυρίως από το 1958 με την άνοδο της ΕΔΑ. Ελάχιστες πληροφορίες κυκλοφορούν και αυτές απ τους υπερδεξιούς αντιπάλους του Καραμανλή, μοναρχικούς λη ακροδεξιούς της μεταπολιτευτικής εποχής κυρίως που μίλησαν.
Το σίγουρο είναι ότι και Καραμανλής του 1958 τσαλαβούταγε πολιτικά μέσα στο κόμμα του, υπήρχε η αποχώρηση ωρισμένων Ράλλη, Αποστολίδη, Παπαληγούρα κλπ ,και επίσης το σχέδιο περιορισμού της δύναμης της ΕΔΑ ήταν σχέδιο κυβερνητικό του Καραμανλή που έθεσε ώς επικεφαλής της αντιδραστικής αυτής κινητοπιίησης τον Στρατηγό Γωγούση. Και σε επίπεδο νεολαίων βρήκε τον ακροδεξιό τότε Νίκο Φαρμάκη εμποτισμένο αντιδραστικό από νεαρό μαχητή της Χ του Γρίβα στα Δεκεμβριανά.Ο Φαρμάκης ήταν ο 4ος ισχυρός ανήρ της Δικτατορίας του 1967 συνοδοιπόρος κυριολεκτικά απ την πρώτη νύχτα της στρατιωτικής τριανδρίας της εκτροπής του 1967.
Το μεγάλο ερώτημα είναι : πώς απ την μιά θεωρείται ότι ο Καραμανλής απ το 1955 επεδίωκε τον πολιτικό δημοκρατικότερο εκσυγχρονισμό της Ελλάδας μέσω της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, αλλά ταυτόχρονα έφκιαχνε παρακρατική πρόσθετα ομάδα για την προστασία απ την κοινοβουλευτική αριστερά.??
Η μέθοδος κοινωνικής διαχείρησης των χωρών σύμφωνα με την οποία επιχειρείται η οικονομική μεγέθυνση και αναμένεται η πιότερη πολιτική ελευθερία να προκύψει ή να επέλθει , είναι ένα τεράστιο θέμα που κυρίως μορφοποιήθηκε τον 20ο αιώνα και μετά το τέλος του Α παγκοσμίου πολέμου και την δημιουργία Εθνικών κρατών και την καθιέρωση της στατιστικής μέτρησης ομαδοποίησης και συγκρισιμότητας των κοινωνικών και οικονομικών μεγεθών τω κρατικών οντοτήτων και διακρατικά. Η στατιστική σποτύπωση αρχικά ξεκίνησε για την μέτρηση των οφειλών των πολεμικών δανείων των Ευρωπαικών χωρών πρός τις ΗΠΑ, και για τις πολεμικές οφειλές μεταξύ των Ευρωπαικώμ χωρών, με την λήξη του Μεγάλου πολέμου το 1918. -Από τότε κλονίστηκε και αμφισβητήθηκε οριστικά η πρακτική δόγμα : «» το Λονδίνο αποφασίζει»»και η ανάδειξη του Αμερικανικού νομίσματος ώς ισοδύναμο ή και ισχυρότερο απ την ώς τότε Αγγλική Στερλίνα.
Η τελευταία προβεβλημένη εφαρμογή της μεθοδολογίας της οικονομικής μεγέθυνσης που επέφερε ( αυτό όμως υποστηρίχτηκε εκ των υστέρων ) την πολιτική απελευθέρωση ήταν στην Χιλή μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ του 1973. Εδώ έγινε ευρεία εφαρμμογή των Αμερικανικών νομισματικών θεωριών της προσφοράς χρήματος ( των οικονομικών της σχολής του Σικάγου που καταχωρήθηκαν ώς και οι οικονομικές απόψεις του καθηγητή Μίλτον Φρήντμαν).Για να διαφημιστεί όμως εκ των υστέρων και θριαμβικά η επιτυχία του πειράματος με την πτώση -όση τέτοια έγινε κοινωνικά-της δικτατορίας του Πινοσέτ στην Χιλή.
—–Παρένθεση εδώ: Αυτό το φαινόμενο της επιστημονικής Αμερικανικής ημιμάθειας στον τελευταίο αιώνα της κυριαρχίας των ΗΠΑ στον κόσμο, είναι μια παράμετρος του πρόσφατου πολιτισμού που έχει αποκτήσει και τυπικά -κλινικά ταξινομητικά σε όρους ιατρικής- χαρακτηριστικά ασθένειας στον πολιτισμό και ραγδαία οπισθοδρόμηση της ίδιας της επιστήμης ώς έκφανση του πολιτισμού και της των ανθρώπων δημιουργίας.—–
Το παραπάνω σύμπτωμα και στην Ελλάδα εκπονηθέν εκ των υστέρων ( φωνασκούντες για να καλύψουν αμαρτίες) σύμφωνα με το οποίο η όποια οικονομική μεγέθυνση της δεκαετίας του 1950
( αποκορύφωμα το προβεβλημένο 5ετές 1958-1963) επέφερε και την κοινωνική και πολιτική ριζοσπαστικοποίηση του πληθυσμού απ τα κυρίαρχα πολιτικά και κοινωνικά οργανωτικά σχήματα ώς τότε, είναι πρός την κατεύθυνση της εκ των νυστέρων συνδεσιμότητας του πολιτικού κσι οικονομικού στοιχείου της Ελλάδος.Και απαιτεί και έναν επιστημονικό και επιστημολογικό μαζί και έναν πολιτικόδιαχειριστικό αριβισμό και τυχοδιωκτισμό σε όρους κοινωνικής και πολιτικής και οικονομικής εξέλιξης της χώρας και των παραμέτρων συτής της εξέλιξης ώς σχέσεις αιτιότητας ή ουσιακούς καθορισμούς.
Επαναφέρει και επανέφερε η παραπάνω άποψη ( της πολιτικής χειραφέτησης για την Ελλάδα μέσω της οικονομικής μεγέθυνσης) τα θέματα του στείρου μεθοδολογικού εμπειρισμού στην κοινωνική διαχείρηση ( τα μέσα είναι το νόημα) και αποκαλύπτει -σε αυτό κάνει θετικά- το νόημα τουψπροβεβλημένου όρου επιστημολογία ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά η κοινωνιολογία της εξουσίας. Και στην Ελλάδα με τον απαξιωμένο περιφερειακό ρόλο της ίδιας της επιστήμης , ασφαλώς και οι επιστημονικές αντιγραφές των κυρίαρχων αβασάνιστων πρόχειρων ρεκλαμάτων και ώς κυριάρχων, απόψεων γενικεύεται.
Το σύμπτωμα της πολιτικής απελευθέρωσης στην βάση της οικονομικής μεγέθυνσης που όμως δεν συνεξετάζει κυρίαρχα τι γίνεται με την κοινωνική απελευθέρωση και ατομική επεξεργαστική αυθυπαρκτότητα , παραμένει στα αζήτητα της Ελληνικής ( δηλαδή περίπου ημιαμερικάνικης ) επιστημονικής ιστοριογραφίας. Και επανέρχεται ίσως -αν θέλουν να το διαγνώσουν-και υπό τις χρεωκοπικές παραμέτρους της Ελλάδος ώς χώρα και ώς κοινωνία την τελευταία δεκαετία.
Τον Ιούνιο του 1962 δημοσιεύτηκε και στάλθηκε στην – για την- Ελλάδα ( άσχετα αν ώς συνήθως δεν έγινε γνωστή ή έγινε ελάχιστα η έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Ο ΟΗΕ διακονούσε και την παγκόσμια τράπεζα αναπτύξεως, τον ΟΑΣΑ, και από το 1960 είχε κύριο ρόλο στο μεταπολεμικό απ το 1944 νομισματικό σύστημα.
Η έκθεση του ΟΗΕ γράφει ακριβώς :»»ο πενταετής προγραμματισμός οδηγεί στην ερήμωση των επαρχιών καιβστην συγκέντρωση όλων των Ελλήνων στην Αθήνα «».
Τον Ιούλιο του 1962 το αμερικανικό περιοδικό Ιντερνάσιοναλ Κομέρς παρατηρούσε ακριβώς :»»»» η βιομηχανική ανάπτυξη στην Ελλάδα καθυστερεί ενώ η ανεργία είναι μέγιστη «».
Η τράπεζα της Ελλάδος υπό Ξενοφώντα Ζολώτα το 1958 , ατην Δναη Μελετών εργαζόνταν ο Απόστολος Λάζαρης και ο μετέπειτα Διοικητής της Δημήτριος Χαλικιάς απ την Σκάλα Λακωνίας καταγόμενος , εντόπισε ότι :»» ο βαθμός αύξησης της βιομηχανικής παραγωγικότητας στην Ελλάδα υστερεί δραματικά απ την αύξηση του βαθμού συνολικής χρηματοδοτησής της «».
Η άποψη ότι, μέσω της οικονομικής μεγέθυνσης επιδιώχτηκε ή επιδιώκεται πολιτική απελεύθέρωση και κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση απ τις κυρίαρχες οργανωτικές ώς τότε δομές, πρέπει να επανεξετάζεται και στην διεθνική της βάση ώς περίπου θεωρητική αξιωματικότητα , αλλά στιςωεοί μέρους Εθνικοκρατικές αναλύσεις για κάθε χώρα.
Τα κριτήρια με τα οποία για τέτοιες αναλύσεις σύνδεσης οικονομικού πολιτικού και κοινωνικού στοιχείου, πρέπει να φέρνουν και να καταδικνύουν και τις σημασίες των ώς τέτοια ( κριτήρια). Αλλέως η μελέτες είναι μη συνεκτικές και οι ιστορικοί μελετητές καταλήγουν «» κύριοι των σημασιών»». Και απ αυτούς γέμισε ο πλανήτης μια και ο κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι κύριος των δικών του σημασιών.
Θ.α
Απ το 1961 και με την προεδρία Κέννεντυ στις ΗΠΑ άρχισε προοδευτικά η αλλαγή του προσωπικού των στην Πρεσβεία τωμ Αθηνών και σε κάθε λογής συμβούλους.
Οι νέοι σύμβουλοι σπ το δημοκρατικό αμερικανικί φάσμα ήταν ποιό τσαχπινογαργαλιάρηδες -ελέω του ομοιού των προέδρου Κέννεντυ- και βρισκόμενοι στο μεσογεικά Αθηαικό τοπίο με τις πσραλίες τα beach τις εξοχές ανέβασαν αισθησιακά γράδα και όπως είχαν και το ισχυρό Δολλάριο ( 30 δραχμές τότε ) το ρίξαμε στο αγαπητιλίκι και τηρουμένων και των δελεασμών που προσέφερε στις ντόπιες αγαπητικιές ο μετασχηματισμός της Αθήνας με τις φωτινές διαφημήσεις, οι κατά κόρον φκιαχνόμενες ιδιωτικές γκαρσονιέρες, τα νυχτερινά club, ο ιππόδρομος, και η επέκταση της χρήσης του ιδιωτικού αυτοκινήτου πέρα απ τις δημόσιες συγκοινωνίες, οι νέες ξενοδοχειακές μονάδες ( το Χίλτον ήταν ο νεωτερικός συμβολισμός της εμπλοκής της χώρας με τις ανέσεις και τις απολαύσεις) και με τον τουρισμό και τον μετασχηματισμό των συντηρητικών κάπως Αθηναικών.παλαιότερων ηθών.
Η αστυφιλία ώς όραμα υποσχόνταν ευκαιρίες και τρυφηλή ζωή και ακόμα τρυφηλότερες σχέσεις , και οι σκουριασμένοι απ το βόρειο κλίμα Αμερικανοί δήθεν ώς σύμβουλοι της πρεσβείας ( στον ίδιο παράλληλο η Νέα Υόρκη έχει μέση ετήσια θερμοκρασία 1 βαθμό κελσίου και η Θεσσαλονίκη 16 βαθμούς κελσίου) κατέλυσαν στην Αθήνα.Πρόσθετος λίγος ήταν και η μετεγκατάσταση της πρεσβείας στο νέο Κτήριο ( αρχιτεκτονικό έργο Bauhaus του Βάλτερ Γκρόπιους και του Έλληνα μηχανικού Βουρέκα) όπου χρειαζόνταν πολύ προσωπικό για να γεμίσουν τα γραφεία.
Έτσι ο διαβόητος για το αγαπητιλίκι του μουρντάρης Αμερικανός πρόεδρος Κέννεντυ απέστειλε στην Αθήνα τους όμοιούς του τσαχπινογαργαλιάρηδες κομματικούς δημοκρατικούς, που βρήκαν τον σισθησιακό με τα Δολλαριά των παράδεισο.
Ο όρος «» υγρές νύχτες»» ερχόμενος και από την δεκαετία του 1950 κατά Φρέντυ Γερμανό και στην αρχή της δεκαετίας του 1960 ώς το 1965 κολλάει και περιγράφει.