Χρώμα στο παρελθόν… (Color by Christos Kaplanis)
Έχουμε αναφερθεί και άλλες φορές στο παρελθόν στην εκπληκτική δουλειά που κάνει ο γραφίστας Χρήστος Καπλάνης, ο οποίος επιχρωματίζει παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες και παρουσιάζει τη δουλειά του στη σελίδα “Past in Color – Χρώμα στο Παρελθόν” στο fb καθώς και στο ιστολόγιο pastincolor.blogspot.com.
Οπλισμένοι αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού σε νυχτερινή διασκέδαση σε καφενείο κάποιου χωριού. – Δεκέμβριος 1946
Όπως ο ίδιος γράφει: «Συνήθως ξεχνάμε ότι οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες τραβήχτηκαν σε ένα κόσμο γεμάτο χρώματα. Ο χρωματισμός τους βοηθά να απομακρύνουμε αυτό το εμπόδιο μεταξύ του παρελθόντος και της σύγχρονης οπτικής μας, τραβώντας μας λίγο πιο κοντά στην πραγματικότητα στην οποία ελήφθη η φωτογραφία. Το χρώμα φέρνει νέα ζωή στις φωτογραφίες και προκαλεί μια ζωντανή νέα προοπτική». Και πόσο αλήθεια έχει!
Αθήνα, 1944
Ιωάννινα, 1950. Συσσίτιο στις στρατιωτικές φυλακές ΦΙΞ, (σημερινό Παλλάδιο)
Οκτώβριος, 1944. Έφιππος αξιωματικός του ΕΛΑΣ κοντά στις Θερμοπύλες.
Νοέμβριος, 1944. Παρέα στην Πάνω Πλατεία του Διστόμου μπροστά από το κουρείο του Λ. Μπαλαγούρα.
Οκτώβριος, 1944. Τμήμα του ΕΛΑΣ Υπαίθρου στα περίχωρα της Λαμίας.
Ο οπλαρχηγός του ΕΔΕΣ Γεώργιος Αγόρος (αριστερά), ο Ναπολέων Ζέρβας και ο υπεύθυνος Βρετανός σύνδεσμος στην Ήπειρο, Τομ Μπαρνς. (Το μαχαίρι στη μέση του Ζέρβα είναι πορσάνικο).
Η εκτόπιση των Γιαννιωτών Εβραίων. Ιωάννινα, 25 Μαρτίου 1944
Ισπανικός εμφύλιος, Βαρκελώνη 1936
Η Marina Ginesta, μια 17χρονη επαναστάτρια κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου το 1936
Ο Βλαντιμίρ Λένιν στο κτήμα του στο Γκόρκι, κοντά στη Μόσχα, Ρωσία, 1922
Βαρύ Πορσάνικο μαχαίρι είχε ο Ζέρβας , γοα να κόβει τα κοτόπουλα. Διότι για να χτυπάνε τα κοτόπουλα βγήκαν κάποιοι αντιστασιακοί στο βουνό . Όλων των οργανώσεων.
Ο Ισπανικός εμφύλιος ήταν ο ενδιαφέρων πόλεμος του εικοστού αιώνα, με τον οποίο ουσιαστικά εγκαινιάστηκε ο Β πσγκόσμιος πόλεμος.
Ο αμοιγής Β παγκόσμιος πόλεμος 1939-1945 ήταν περιορισμένος ιδεολογικά πόλεμος και εκμηχανισμένος πολεμικά.
Ο Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος ήταν ο ιδεολογικός πόλεμος.
Ο αμοιγής β παγκόσμιος πόλεμος είχε μηχανές, ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος είχε ανθρώπους.
Ο Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος είχε γενναιότητα και ψωνισμένους ερασιτέχνες ιδελόγους μαχητές ( μη στρατιώτες) απ την πλευρά των Δημοκρατικών, πέρα από κρατικά σύνορα , και η ήττα των ήταν προδιεγραμμένη αλλά δεν πήγαν για την νίκη , αλλά γιατί έπρεπε να πάνε για την ουτοπία. Για τούτο δεν δυσανεσχέτησαν όταν τρεφόνταν μόνιμα ( υποτρέφονταν αλλά πολεμούσαν) με τα όσπρια του Δρ.Νεγκρίν.
Πόλεμος ήταν που σκοτώθηκαν εκατέρωθεν άνθρωποι.
Έτσι γίνεται τεχνικά σε κάθε πόλεμο.
Αλλοι όμως σκοτώθηκαν γιατί ήθελαν να νικήσουν. Άλλοι όμως σκοτώθηκαν γιατί ξέρανε ότι θα ηττηθούν-σκοτωθούν για το όνειρο.
Στήν ιστοριογραφία δεν υπάρχει αναφορά για ξαταγόμενο εκ Λευκάδος μαχητή των Διεθνών ταξιαρχιών στον Ισπανικό εμφύλιο . Και αυτό είναι μια αοουσία της Λευκάδος από τονδιεθνικό γίγνεσθαι της εποχής 1936-1939 όσο διήρκησε ο εμφύλιος ισπανικός πόλεμος. Μεγάλη απουσία ιστορικά.
Αναφέρεται στην ιστοριογραφία η εμπλοκή Σπύρου και Ιωάννη Κατωπόδη ώς εμπλεκόμενοι στην μεταφορά όπλων στην εμφυλιοποκεμική Ισπανία με πλοίο Φιλομήλα , Σύλβια κλπ.
Αλλά δεν έχει γίνει αναφορά αν αυτοί ήταν εκ Λευκάδος.
Βέβαια τα χρίνια 1936 και μετά η Μεταξική Ελλάδα είχε απαγορεύσει και ελέγξει τις μετακινήσεις των Ελλήνων στο εξωτερικό , και είχε φυλακίσει τους ύποπτους πολίτες και δη τφς αριστεράς λου θα μπορούσαν να ενισχύσουν τις Διεθνείς τανιαρχίες των Δημοκρατικών. Ήταν δύσκολο απ την Λευκάδα να μετακινηθεί πολίτης πρός το εξωτερικό και δή ύποπτος.
Αλλά δεν αναφέρεται και η εμπλοκή σοβαρού αριθμού Ελλήνων εξ Ελλσδος συνολικά στις διεθνείς ταξιαρχίες.
Μόνο ναυτεργάτες και ιδεολόγοι Έλληνες γκαρσόνια απ τις ΗΠΑ αναφέρονται ή και ο Νίκος Βαβούδης απ την Ρωσσία οου βρισκόνταν τότε.
Αλλά και έτσι νάναι τα θέματα , η απουσία Λευκάδιου ηαι Λευκαδίτη απ τθς διεθνείς ταξιαρχίες αποτελεί σημαντική υστέρηση και αδράνεια της Λευκσδος και της ιστορίας της.