Ευγενία Αρβανίτη: Τα Τέμπη … και η βιομηχανία του πελατειακού κράτους

Ο χρόνος σταμάτησε στις 28/2/2023 σε μια χώρα που τις τελευταίες δεκαετίες αρνείται να δει την πραγματικότητα κατάματα. Που δεν θέλει να αλλάξει. Που φοβάται να κοιτάξει έξω από τις πεπατημένες πρακτικές του κομματισμού, του λαϊκισμού και του πελατειασμού. Που ακολουθεί ξανά και ξανά αυτό το μονοπάτι το οποίο φέρνει μόνο εθνικές τραγωδίες και καταστροφές. Θαρρείς και βολεύεται αυτή η χώρα στην συλλογική της αμνησία και αμεριμνησία…Η εθνική τραγωδία των Τεμπών είναι το αποτέλεσμα αυτών των πρακτικών.

Αυτές τις ώρες το μόνο που πρέπει να κάνουμε ως πολίτες αυτής της χώρας είναι τον θρήνο να τον μετατρέψουμε σε δέσμευση για το μέλλον. Μια βαθιά πολιτική δέσμευση ότι δεν θα επιτρέπουμε ποτέ ξανά να την πληρώσουν αθώοι. Δέσμευση ότι θα μάθουμε από τα λάθη μας. Δέσμευση ότι η αλληλεγγύη μας θα είναι πανταχού παρούσα. Δέσμευση ότι θα οικοδομήσουμε ένα ανθεκτικό κοινωνικό κράτος και μια κοινωνία ανοιχτή στον εκσυγχρονισμό με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Γιατί ας μην γελιόμαστε, αν συντηρήσουμε αυτή την αδυσώπητη βιομηχανία του πελατειακού κράτους (το ρουσφέτι, την αναξιοκρατία στην επιλογή στελεχών, τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και το αλισβερίσι μαζί τους, το φακελάκι στους γιατρούς, κτλ.), τότε στην επόμενη τραγωδία δεν θα πρέπει να θρηνούμε αλλά να διαισθανθούμε την υποκρισία μας. Γιατί είναι υποκρισία και ύβρις στους νεκρούς μας (στη Μάνδρα, στο Μάτι, στα Τέμπη, κτλ.) όταν καταδικάζουμε την ρουσφετολογική τοποθέτηση ανάξιων ανθρώπων σε πόστα και την ίδια στιγμή δίνουμε το φακελάκι στο γιατρό ή πληρώνουμε το «γρηγορόσημο» για να γίνει η δική μας δουλειά ή ψηφίζουμε άτομα που είναι υπεύθυνα και τα οποία με μια μισή συγγνώμη θα διεκδικήσουν ξανά και ανερυθρίαστα την ψήφο μας. Ο πολίτης πρέπει να σταθεί ο θεματοφύλακας της δημοκρατίας μας και μιας ανθεκτικής κοινωνίας (που αντέχει αλλά και σχεδιάζει το μέλλον της). Μιας κοινωνίας που θα στηρίξει τους θεσμούς και θα γυρίσει την πλάτη στη λογική του κράτους λάφυρο. Που θα θελήσει να αλλάξει τα κακώς κείμενα για χάρη της νέας γενιάς και του δικού της μέλλοντος.

Αυτές τις ώρες και οι θεσμοί τους κράτους μας πρέπει επίσης να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Η δικαιοσύνη να διερευνήσει σε βάθος τις ευθύνες και να τις αποδώσει γρήγορα και δίκαια … όπου κι αν αυτές βρίσκονται. Και όχι μόνον αυτό αλλά να βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση για την ασφάλεια των πολιτών. Η πολιτεία θα πρέπει να ενδυναμώσει τις Ανεξάρτητες Αρχές για να μεριμνούν και να ελέγχουν το κράτος και την αποδοτικότητά του προ όφελος του πολίτη. Οι πολιτικοί θα πρέπει να μάθουν να αντιπαρατίθενται στο πλαίσιο ενός πολιτικού διαλόγου με τις αναγκαίες εθνικές συναινέσεις. Γιατί η πολιτική και κοινωνική συναίνεση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος σε μια κοινωνία που πρέπει να αντέξει σε πολλαπλές κρίσεις και όχι η επικοινωνιακή αντιπαράθεση, ο λαϊκισμός και η μετάθεση ευθυνών. Δυστυχώς η συναίνεση και η λογοδοσία θεωρούνται κάτι σαν αδυναμία στη χώρα μας.

ΚΑΙΡΟΣ να ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ λοιπόν….

Η ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών πρέπει να γίνει ένα ορόσημο της δικής μας κοινωνικής αλλαγής και της δέσμευσης του ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. Ποτέ ξανά να μην βιώσουμε τέτοιες τραγωδίες μέσα από σχέδιο, κράτος δικαίου αλλά και τις απαραίτητες συναινέσεις για λογοδοσία και εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό.

Ελπίζω ότι, στην μνήμη τόσων αθώων ψυχών που χάθηκαν άδικα και από εγκληματική ολιγωρία, θα φέρουμε αυτή την ΑΛΛΑΓΗ στο τόπο μας.