Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί!

Φιλισταίοι, αιχμάλωτοι των Αιγυπτίων, περίπου το 1185-1152 π.Χ. (Πηγή: Βικιπαίδεια)

Του
Γεράσιμου Αραβανή*

Οι αρχαίοι κάτοικοι της Παλαιστίνης αποκαλούνται από τον βασιλιά της Ασσυρίας Σαργών τον Β΄ «Γιαβάν» (Ίωνες) και ήδη παλαιόθεν από τους Αιγύπτιους «Πελεσάτα», από τους Ασσύριους «Παλάστου» και από τους Εβραίους «Πελαστίμ», ονόματα που σημαίνουν «Πελασγοί».

Κατά την Ελληνική Μυθολογία – Μυθιστορία, οι Πελασγοί – Σελλοί – Έλληνες ήταν απόγονοι του Προμηθέα, γυιου του προπάτορα των Ελλήνων, Ιαπετού. Ο Πελασγός είναι γυιος του Δία και της Νιόβης, κάτοικος της Αρκαδίας. Οι Πελασγοί κατοικούσαν και στη Λάρισα (Ιλ., Β., 840-1) και στην Κρήτη (Οδ., τ, 177)… «Και οι Πελασγοί είναι γένος Ελληνικό» λέει ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς (Ρωμαϊκή Αρχαιολογία Α.17)…

Οι Εβραίοι βρίσκουν τους Πελασγούς στα παράλια αλλά και στην ενδοχώρα της Παλαιστίνης. Αυτό καταδεικνύεται και στα βιβλία της Π. Διαθήκης, αλλά και σε αιγυπτιακές γραφές. Τον 13ο αι. π.Χ. οι Εβραίοι ονομάζουν τα παράλια της Παλαιστίνης «Νεγέβ Κερετή» (Νότια Κρήτη). Οι Ο΄ μεταφράζουν τη λέξη «Φιλισταίοι» με τη λέξη Έλληνες (Ησαΐας 9, 10-11). Φιλισταίος < φίλιστος υπερθ. του «φίλος». Κατά το λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη, πιθανόν συνδέεται με το εβραϊκό ραβός «εισβάλλω»… Το λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη προσθέτει: «Ο λαός των Φιλισταίων έδωσε το όνομά του στην Παλαιστίνη» (τα αποσιωπητικά, πρώτα και δεύτερα, δικά μου, και ο νοών νοείτω). Ο Ιεζεκιήλ λέει: «Διά τούτο τάδε λέγει Κύριος. Ιδού εγώ εκτενώ την χείρα μου επί τους αλλοφίλους» (το εβραϊκό κείμενο λέει «κατά των Φιλισταίων») και εξολοθρεύσω Κρήτας και απολώ τους κατοικούντας την παραλίαν» (25, 16). Ο Ζαχαρίας πιο σαφής: «Εξεγερώ τα τέκνα σου, Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων» (9, 13)…

Οι σημερινοί κάτοικοι του Ισραήλ, οι Ισραηλινοί (Ισραηλίτες είναι όσοι ασπάζονται την, εβραϊκή θρησκεία, τον ιουδαϊσμό· βεβαίως οι πλείονες Ισραηλινοί είναι Ισραηλίτες) δεν είναι όλοι απόγονοι των Εβραίων της αρχαίας Ιουδαίας. Μέγα μέρος τους προέρχεται από τους προσήλυτους της ανατ. Ευρώπης (Ασκεναζίμ) και από τους προσήλυτους της Υεμένης (Το 1881 γίνεται η πρώτη μαζική μετανάστευση Εβραίων στους Αγ. Τόπους κυρίως από τη Ρωσία και την Υεμένη) και άλλοι από τους Σεφαρντίμ της Ιβηρικής Χερσονήσου.

Φυσικά 1. Πολύ σωστά ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ (1948).

2. Η βία πρέπει να καταδικάζεται απ΄ όπου και αν προέρχεται. Το κάνουμε όμως αυτό εμείς «που ανήκομεν εις την Δύσιν», εμείς οι «πολιτισμένοι» – «χριστιανοί» Ευρωπαίοι, εμείς οι Έλληνες;

3. Μήπως η προϋπόθεση της εξάλειψης της βίας (και) σ΄ αυτήν την πολύπαθη περιοχή είναι η ίδρυση του κράτους ΚΑΙ της Παλαιστίνης (όποιοι και αν νομίζουμε ότι είναι οι Παλαιστίνιοι); Τι κάνουμε όμως γι΄ αυτό εμείς οι… Έλληνες; Ποια στάση τηρούν οι «ηγέτες» μας; Πρώτιστα οι πολιτικοί και έπειτα οι θρησκευτικοί, οι πνευματικοί… Φαντάζονται ότι ο κίνδυνος – θάνατος μας εξαιρεί; Ή τόσο -μα τόσο;- «τείνουν ευήκοα ώτα» στα κελεύσματα των Εξουσιαστών;

Γι΄ αυτό δραματικά επίκαιρος ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι: «Έι! Ξυπνήστε κοιμισμένοι. Από την κορυφή ως τα νύχια ξεσκεπάστε τους· άλλο δεν μας μένει!» (Από το ποίημα «Επίκαιροι αμίλητοι»).

Εσείς τι λέτε;

* Ο Γεράσιμος Χ(ρίστου) και Β(εατρίκης) Αραβανής είναι Φιλόλογος – Φροντιστής