Στις σπηλιές

Φωτό αρχείου

Ειδικοί στους «Άμις», τους «Μεννονίτες» και τους Παλαιοχριστιανούς έγιναν μέσα σε λίγα 24ωρα τηλεοπτικοί σταθμοί και ιστοσελίδες, αναπαράγοντας με ειδυλλιακούς σχεδόν τόνους τη ζωή των διάφορων παραθρησκευτικών αιρέσεων και λοιπών «ψεκασμένων» σε λαγούμια. Και τι δεν έχουμε ακούσει όλες αυτές τις μέρες, με αφορμή την υπόθεση στην Κόρινθο!

Περιγραφές του στυλ «η απομόνωσή τους συνδυάζεται με τις αρετές της λιτότητας, της σκληρής δουλειάς, της ευσέβειας και της αλληλοβοήθειας», αναφορές με εμφανή θαυμασμό για τα «πολιτικά μανιφέστα» της «φυγής απ΄ τα εγκόσμια» και του γυρίσματος της πλάτης στην «τεχνολογία και τον πολιτισμό».

Οι ίδιοι που με κάθε ευκαιρία «αποθεώνουν» την τεχνολογία ως πανάκεια για όλα τα προβλήματα, που «ξορκίζουν» σαν τεχνοφοβικούς και «ξεχασμένους στο χτες» όσους αναδεικνύουν τις συνέπειες της ανάπτυξής της με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, ξαφνικά «ονειρεύονται» μια ζωή πιο «ελεύθερη» και πιο «κοντά στη φύση» όπως… τον 16ο αιώνα. Αντίφαση;

Κάθε άλλο, αφού αφετηρία και για τα δύο αποτελεί το καπιταλιστικό σύστημα που σαπίζει παντού, φορτώνοντας τα αδιέξοδά του στον λαό, μετατρέποντας την «ευλογία» των νέων παραγωγικών δυνατοτήτων σε «κατάρα» για τα λαϊκά στρώματα.

Εκεί ανταμώνουν και οι «παλαιοχριστιανοί» και οι …«χάι τεκ», που θέλουν τον άνθρωπο στη «σπηλιά» του ατομισμού, μακριά από κάθε συλλογική οργάνωση και δράση, για να συνεχίζουν να αλωνίζουν απέξω ελεύθερα τα «θηρία» της καπιταλιστικής ζούγκλας.

(902.gr)