Οι Ηγούμενοι του Μοναστηριού του Αγίου Γεωργίου στους Σκάρους Λευκάδας (Δέκατο Μέρος)
Του Σπύρου Π. Σούνδια*
| 1745-1747 Ηγούμενος Γερμανός ιερομόναχος Φίλιππας, οικονόμος Αθανάσιος Δαμιανής (από το 1746) |
Ο Αθανάσιος Δαμιανής αφιερώθηκε στο μοναστήρι στις 20 Ιανουαρίου 1746. Δεν παρήλθε λίγος καιρός που ανέλαβε τα οικονομικά του μοναστηριού. Είχε προπαιδεία και ακόμη τον πατέρα του Σίμο που μετείχε στο μοναστήρι σαν προστάτης και μεσάζοντας στη διοίκηση του νησιού και φυσικά κατατόπιζε τον γιο του.
1747 Μαΐου 18 αφιέρωσε ο Στάθης Κράλης στο μοναστήρι μας για την ψυχή του ρεάλια πεντήκοντα και τα ελάβαμε εμείς οι κάτωθεν επιβεβαιωμένοι έμπροσθεν των ευρεθέντων μαρτύρων. Γερμανός ιερομόναχος Φίλιππας έγραψα το παρόν και βεβαιώνω. Αθανάσιος ιερομόναχος Δαμιανής διά όνομα του μοναστηριού βεβαιώνω. Σίμος Δαμιανής μαρτυρώ. Ιωάννης Μανωλίτσης μαρτυρώ. Ο Διονύσιος ιερομόναχος Σούνδιας και ο Αθανάσιος ιερομόναχος Δαμιανής αφιερώθηκαν στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου την ίδια μέρα 20 Ιανουαρίου 1746. Υπάρχουν και στερεότυπες και σύντομες εξαγγελίες τους και ο μεν Αθανάσιος ήταν εικοσαετής περίπου ο δε Διονύσιος μεγαλύτερος όπως η εξέλιξη των πραγμάτων δείχνει.
| 1747-1749 Ηγούμενος Παρθένιος ιερομόναχος Κολυβάς, οικονόμος Αθανάσιος ιερομόναχος Δαμιανής |
30 Αυγούστου 1748 διορίστηκε δασάρχης ο Πέτρος Αντώνιος Βαρβαρίγγος και προΐστατο 60 χωρικών για την φύλαξη του δάσους των Σκάρων. Προνοητής της Λευκάδος είναι τότε ο Μάρκος Αντώνιος Τρεβιζάν. Οι ενέργειες για την προστασία του δάσους είχαν αρχίσει πολύ πριν την εποχή της Τουρκοκρατίας. Επί Ενετοκρατίας όταν ηγούμενος ήταν ο Θεοφάνης Κολυβάς με τις ενέργειες των Βαρβαρίγγων Κων/νου και Γεωργίου και ύστερα του Γερμανού Φίλιππα εντάθηκαν και ολοκληρώθηκαν με τον Παρθένιο Κολυβά με την μετάβασή του στη Βενετία για το νιτερέσο του Μοναστηριού, όπως γράφεται. Του θέματος τούτου επιλαμβάνεται και ο Κωνσταντίνος Μαχαιράς στο βιβλίο του “Η Λευκάς στην Ενετοκρατία” σελίδα 56 γράφει:
Υπήρχε σώμα επιλέκτων cernige εκ τετρακοσίων εγχωρίων όπου εφύλαττε τας ακτάς και την εσωτερικήν τάξιν. Εις το ρηθέν σώμα ανετίθετο η καταδίωξις των ληστών, των φυγοδίκων, των λαθρεμπόρων, η φρούρηση των παραλίων και η ενίσχυση του στρατού σε περίπτωση εχθρικής επιδρομής.
Επίσης ένας λοχαγός και 60 άνδρες εκ του σώματος τούτου εχρησιμοποιείτο προς φύλαξιν του δημοσίου δάσους των Σκάρων περιφερείας Αλεξάνδρου. Αυτή η διάσταση δίνεται στο θέμα, πάντως η Βενετία προσεγγίζει το ζήτημα οπωσδήποτε από συμφέρον και θα συνεχίσει την πίεση στο μέλλον.
| 1749-1751 Ηγούμενος Ζαχαρίας ιερομόναχος Μανωλίτσης, οικονόμος Διονύσιος ιερομόναχος Σούνδιας |
Αυτά διαπιστώνονται από την αλληλογραφία προς τη διοίκηση τη σχετική με την οικονομική ζωή του μοναστηριού.
| 1751-1753 Ηγούμενος Αθανάσιος ιερομόναχος Δαμιανής, οικονόμος Παρθένιος ιερομόναχος Κολυβάς |
Αφιερώνεται ο Ανανίας μοναχός Φρουσαλιάς στις 22-4-1752. Ιωαννίκιος ιερομόναχος Φρεμεντίτης στις 28-5-1753.
| 1754-1755 Ηγούμενος Ζαχαρίας Μανωλίτσης, οικονόμος Διονύσιος Σούνδιας |
Από τους χρόνους αυτούς γίνεται οικονομικός έλεγχος κάθε χρόνο ανάλογα με τον υπάρχοντα προνοητή.
| 1755-1756 Ηγούμενος Αθανάσιος Δαμιανής, οικονόμος Ιωαννίκιος Φρεμεντίτης |
Ο Γερμανός Φίλιππας ζει στο μοναστήρι ως το 1756. Παρίσταται στον οικονομικό έλεγχο του 1755 που γίνεται ο έλεγχος εσοδείας-εξοδείας όπως γράφεται. Ο Έλεγχος συνηθίζετο να γίνεται τον Αύγουστο μήνα χωρίς αυτό να είναι απόλυτα καθορισμένο. Αναφέρεται στη Σύναξη της 10ης Αυγούστου 1756 όπου παρίστανται και οι πρώην ηγούμενοι. Ο Αθανάσιος θα ήταν τότε (75) εβδομήντα πέντε χρόνων. Γεννήθηκε γύρω στα 1680 και αφιερώθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου το 1715 σε ηλικία 35 χρόνων. Έκτοτε δεν αναφέρεται στις συνάξεις του μοναστηριού.
(Συνεχίζεται)
(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Αντίλαλοι απ΄ τους Σκάρους», που εκδίδει ο Σύλλογος Αλεξανδριτών Αττικής)
* Ο Σπύρος Πάνου Σούνδιας είναι φιλόλογος, ιστορικός.
| ΟΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΣΚΑΡΟΥΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ |
||||
| ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ | ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ | ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ | ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ | |
| ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΡΟΣ | ΕΚΤΟ ΜΕΡΟΣ | ΕΒΔΟΜΟ ΜΕΡΟΣ | ΟΓΔΟΟ ΜΕΡΟΣ | |
| ΕΝΑΤΟ ΜΕΡΟΣ | ||||
